Univerzitet u Beogradu
Univerzitet u Beogradu je najstarija i najveća institucija visokog obrazovanja u Srbiji. Nastavno osoblje broji preko 7.000 članova, a univerzitet pohađa 89.827 studenata na oko 150 programa osnovnih studija i 1.700 postdiplomaca. Od osnivanja, Univerzitet je obrazovao više od 346.000 diplomiranih stručnjaka različitih profila, oko 22.700 magistara, oko 28.000 specijalista i preko 13.200 doktora nauka[2].
Univerzitet u Beogradu | |
---|---|
Универзитет у Београду Velika škola | |
lat. Universitas Belgradensis | |
Historija | |
Osnivanje | 1808. |
Administracija | |
Rektor | Vladimir Bumbaširević |
Akademsko osoblje | 4,289 |
Studenti | |
Broj studenata | 89,827[1] |
Udruženja | ERASMUS, Mreža univerziteta Balkana, AUE |
Lokacija | |
Sedište – grad – pokrajina – država | Beograd Grad Beograd Srbija |
Kampus | urbani |
Službene stranice | |
www |
Univerzitet u Beogradu je sačinjen od 31 fakulteta i 8 naučnih istraživačkih instituta i poseduje sistem univerzitetskih biblioteka i računskih centara.
Istorijat
urediBeogradski univerzitet je osnovan 24. septembra 1863. godine kao Velika škola, koja je 1905. zvanično prerasla u univerzitet, što je značilo reformu iz korena. Sav nastavni kadar Velike škole tada je raspušten i izbor novog nastavnog kadra poveren osmorici najvećih stručnjaka koji su bili prvih osam redovnih profesora Beogradskog univerziteta. Bili su to: Jovan Žujović, Sima Lozanić, Jovan Cvijić, Mihailo Petrović Alas, Andra Stevanović, Dragoljub Pavlović, Milić Radovanović i Ljubomir Jovanović.
1905. godine Beogradski univerzitet je imao 16 redovnih i 18 vanrednih profesora i 778 studenata. U njegov sastav ulazili su Filozofski, Pravni i Tehnički fakultet kao i Bogoslovski fakultet.
U vreme Kraljevine Jugoslavije bio je veoma jak revolucionarni studentski pokret na Beogradskom univerzitetu.
Nastava je bila obustavljena za vreme rata. Posle oslobođenja Beograda univerzitet je ponovo počeo sa radom i tako je 5. decembra 1944. godine formirana Komisija za obnovu univerziteta. Članovi ove komisije bili su: biolog Siniša Stanković, psiholog Borislav Stevanović, istoričar Vasa Čubrilović, fizičar Sreten Šljivić, psiholog Baja Bajić, fiziolog Jevrem Nedeljković, pravnik Jovan Đorđević, fiziolog Stevan Đelineo, zatim književni istoričar Petar Kolendić, koji je odmah podneo ostavku, pa hemičar Aleksandar Leko i fitopatolog Mladen Josifović.
Iz Beogradskog univerziteta nastali su Univerzitet u Novom Sadu (1960), Univerzitet u Nišu (1965), Univerzitet u Prištini (1970), Univerzitet u Podgorici (1974) i Univerzitet u Kragujevcu (1976).
Rektor
urediOd 1. oktobra 2012. rektor je akademik Vladimir Bumbaširević. Podatke o ranijim rektorima, od osnivanja do danas možete videti na strani:
Fakulteti
urediNapomene
uredi- ↑ „University of Belgrade”. Mastersportal.com. Arhivirano iz originala na datum 2022-10-26. Pristupljeno 14 June 2012.
- ↑ Zvanična statistika Univerziteta u Beogradu[mrtav link]
Povezano
urediSpoljašnje veze
uredi- Zvanična stranica
- Čistka na univerzitetu 1944-45.
- Sto godina Univerziteta („Glas javnosti“, 12. mart 2005.) Arhivirano 2009-04-15 na Wayback Machine-u
- Rođendan, i to 99. („Glas javnosti“, 27. februar 2004.) Arhivirano 2016-03-04 na Wayback Machine-u
- BU među prvih 300 u svetu (17. januar 2010.) Arhivirano 2010-01-22 na Wayback Machine-u