Vićentije Jovanović

Za ostale upotrebe, v. Vićentije Jovanović Vidak.

Vićentije Jovanović (Sentandreja, 1689Beograd, 6. jun 1737[1]) je bio mitropolit karlovački u periodu od 1731. do 1737. godine.

Vićentije Jovanović
Datum rođenja 1689.
Mesto rođenja Sentandreja (Habzburška monarhija)
Datum smrti 6. jun 1737.
Mesto smrti Beograd (Habzburška monarhija)
Zvanje Mitropolit karlovački
Godine 17311737.
Prethodnik Mojsije Petrović
Naslednik Arsenije IV Jovanović Šakabenta

Biografija

uredi

Rođen je 1689. godine u Sentandreji. Zamonašen je u manastiru Rakovcu.

Odigrao je značajnu ulogu u sjedinjenju Karlovačke i Beogradske mitropolije na crkveno-narodnom saboru 1726. godine. Po završetku ovog sabora izabran je za episkopa aradskog, jenopoljskog i velikovardarskog. U svojoj eparhiji je radio veoma mnogo, naročito u periodu kada je pretila opasnost od unije, tada je često putovao po eparhiji i utvrđivao verni narod u pravoslavlju. Prilikom jednog takvog obilaska eparhije pucali su na njega.

Na Saboru 22. marta 1731. godine jednoglasno je izabran za arhiepiskopa i mitropolita srpskog naroda u Austrougarskoj.

Mitropolit Vićentije je, u saradnji sa episkopima, izdao 1. novembra 1733. godine Monaška pravila. I za mirsko sveštenstvo je takođe propisao pravila.

Osnovao je latinske škole u Beogradu, Sremskim Karlovcima, Osijeku i Dalju. Za profesore ovih škola doveo je iz Rusije Emanuila Kozačinskog, Jovana Minackog i Nikolu Nikolajevića.

Mitropolit Vićentije umro je posle dužeg bolovanja u Beogradu, 6. juna 1737. godine, i sahranjen je u sabornoj crkvi koju je počeo graditi.

Reference

uredi
  1. Sava Vuković: „Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka Arhivirano 2013-12-02 na Wayback Machine-u“, Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996. godine; tekst „Vikentije (Jovanović) mitropolit karlovački 1731-1737“ str. 70-73.
Prethodnik:
Sofronije Ravaničanin
episkop aradski
17261731.
Nasljednik:
Isaija Antonović