Sudeći po iskopinama, koje se nalaze u ataru ovoga sela, može se pretpostaviti da je ovde postojalo neko staro naselje. Očuvalo se predanje, koja veli, da je iz Popovića odveo na Kosovo 400 konjanika neki Stojan Popović i da je po njemu selo dobilo ime. Stariji ljudi pričaju, da su oni od svojih starijih slušali, kako je ovo naselje oduvek na današnjem mestu. Bežali su „preko“ (Banat), pa kako „su ih austrijanci hteli uzeti u svoju vojsku da za njih ratuju“ vratili su se natrag. Ali se u svoje selo nisu smeli vratiti, jer su u njemu (kod izvora Turskaća) Turci imali han, već dok se prilike nisu sredile i njima bilo slobodno da se na svoja ognjišta vrate.
Godine 1818. selo je pripadalo Vićentijevoj knežini i imalo je 56, a 1822. godine imalo je 62 kuće. Godine 1846. Popović je pripadao kosmajskom srezu i imao je 89 kuća.
Za najstariju porodicu u selu smatraju se Kosanići (Stajkići) čiji preci ovamo došli iz Koraćice, a u Koraćicu sa Kosova. Bežali su „preko“. Stare su porodice i Kumrići (danas imaju razna prezimena) koji su starinom „od Dragačeva“ zatim Jovanovići, Gagići, Čolići, Vaskovići, i Vasojevići.
Do 1865. godine. Popović nije imao svoju crkvu već su išli u crkvu u Nemenikuće ili Ripanj. Od 1867. g. selo ima svoju školu koja je u poćetku bila u privatnoj kući koju je kasnije opština odkupila. Ova kuća upotrebljavana za školu sve do 1899. godine kada je podignuta nova škola. (podaci krajem 1921. godine).[1][2]
U naselju Popović živi 1268 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 42,3 godina (41,3 kod muškaraca i 43,2 kod žena). U naselju ima 512 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,02.
Ovo naselje je u velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je porast u broju stanovnika.
↑Podaci su uzeti iz: „Naselja“ knj.26. dr. B. M. Drobnjaković Kosmaj ) i iz „Letopisa“ opštine Popovića.
↑Literatura „Letopis Podunavskih mesta“(Beč 1998) period 1812 – 1935 g. Letopisa, po predanju, Podunavskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani
Izvor Monografija Podunavske oblasti 1812-1927 objavjeno (1927 g.)„Napredak Pančevo,,
„Letopis“: Podunavska mesta i običaji Marina (Beč 1999 g.). Letopis period 1812 – 2009 g. Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju mesta u Južnoj Srbiji, mesta i običaji nastanak sela ko su bili Doseljenici čime se bavili meštani
Napomena
U uvodnom delu autor je dao kratak istorijski pregled ovog područja od praistorijskih vremena do stvaranje države Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Najveći prilog u ovom delu čine ,»Letopisi« i trudio se da ne propusti nijednu važnu činjenicu u prošlosti opisivanih mesta.
Za ostale upotrebe, v. Popović (razvrstavanje).
Srbija
