Cesenatico
Cesenatico je grad i općina (comune) od 25.959 stanovnika[1] u talijanskoj regiji Emilia-Romagna, odnosno proviciji Forlì-Cesena.
Cesenatico
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 44°12′N 12°24′E / 44.200°N 12.400°E | |
| Država |  Italija
|
| Regija | Emilia-Romagna |
| Provincija | Forlì-Cesena |
| Frazione | Bagnarola, Borella, Cannucceto, Sala, Valverde, Villalta, Villamarina, Zadina |
| Vlast | |
| - Sindaco | Matteo Gozzoli |
| Površina | |
| - Ukupna | 45.1 km²[1] |
| Visina | 3 metara[1] |
| Stanovništvo (2017.) | |
| - Grad | 25,959[1] |
| - Gustoća | 575.6 stan / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 47042 |
| Pozivni broj | 0547 |
| Karta | |
  Cesenatico Pozicija Cesenatica u Italiji | |
Geografske karakteristike
urediCesenatico leži na obali Jadranskog mora udaljen nekih 17 kilometara zapadno od Cesene i 27 sjeverozapadno od Riminija, sa kojim je spojen u jedinstvenu rivijeru Romagnolu. Danas je poznat kao popularna ljetna turistička destinacija sa brojnim hotelima.
Historija
urediBrojni arheološki nalazi svjedoče o naseljima na teritoriju Cesenatica još od vremena Antičkog Rima, a pretpostavlja se da se u njegovoj blizini nalazio Ad Novas, koji se spominje u antičkim dokumentima, iako do danas nisu pronađeni njegovi tragovi.[2] Nukleus današnjeg grada datira iz srednjeg vijeka, točnije od 1302., kad je kako zapisano u drevnim kronikama, grad Cesena odlučio osigurati izlaz na more, pa je počeo iskopati kanal za luku i odlučio izgraditi utvrdu radi njene odbrane.[2]
Sljedeća dva vijeka je upravo zbog te luke - patio, jer je ona zbog strateške važnosti kako sa trgovačkog tako i sa vojnog stajališta, bila predmet čestih sukoba između raznih Signoria, pa je više puta uništavana i obnavljana. Porto Cesenatico je ostao u rukama Cesene dok su njome vladale Malateste, jedno kraće vrijeme bio je domena Cesare Borgije. U to vrijeme lukom se bavio i Leonardo da Vinci, kog je Cesare angažirao kao inženjera da je poboljša.[2] Nakon vrlo kratkog perioda mletačke vladavine (kao uspomena na nju ostala su dva stupa kod mosta preko kanala), - Cesenatico je podpao pod vlast Papinske Države pod kojom je ostao više od tri vijeka.[2]
Tek 1827., nakon dugotrajnih natezanja, uspio je izboriti autonomiju od Cesene. Za Cesenatico je bio velik događaj iskrcavanje Garibaldija 2. august 1849. na pobjedonosnom maršu prema Veneciji. Tokom 19. vijeka razvilo se ribarstvo, tome je išlo u prilog i to što se nekoliko ribarskih porodica iz Chioggie preselilo u Cesenatico sa svojim karakterističnim "bragozzima". Pri kraju tog vijeka izgrađeno je prvo kupalište, tad su se pojavili i prvi turisti duž njegovih pješčanih plaže. U nekoliko slijedećih dekada Cesenatico je postao popularna turistička destinacija.[2]
Razvoj turizma nastavljen je i nakon Drugog svjetskog rata, kad je prestala važnost luke.[2]
