Norman Foster

Norman Foster
Norman Foster
moderna arhitektura
	Portret Normana Fostera
Biografske informacije
Rođenje	1. jun 1935.; Manchester, UK
Opus
Polje	arhitektura - dizajn
Praksa	Velika Britanija, Hong Kong
Znamenita djela
	Neboder HSBC-a (Hong Kong); Kupola Reichstaga (Berlin); Millennium Bridge (London); 30 St Mary Axe (London); Vijadukt Millau (Francuska); Wembley Stadium (London)
Influencija
	Od Mies van der Rohea;
	Na High-tech arhitekturu;

Lord Norman Foster (Manchester, 1. jun 1935. - ) punim imenom Norman Robert Foster^[1], je najpoznatiji britanski i svjetski arhitekt današnjice, poznat po svojim elegantnim građevinama od čelika i stakla.

Biografija

Norman Foster rođen je u Stockportu na periferiji metropolitalnskog Manchestera u skromnoj radničkoj obitelji. Pa se još kao maloljetnik morao zaposliti 1951. kao pomoćni radnik u gradskoj upravi. Preko posla se upoznao sa sinom od starijeg kolege koji je studirao arhitekturu, i od tad počinje njegovo zanimanje za dizajn i arhitekturu. Između 1953.-1955. bio je na odsluženju vojnog roka, kojeg je proveo u - RAF-u^[1], od tad traje njegova strast prema avionima i pilotiranju.

Nakon povratka iz vojske, od 1956. do 1961. studira arhitekturu na Mančesterskom univerzitetu, a nakon tog je proveo jednu godinu na Univeritetu Yale (1961.-1962.) u New Haven u Connecticutu.^[1] Nakon povratka u Englesku, već početkom 1963. osnovao je projektni biro Team 4, u kom je pored njegove žene Wendy Foster, radio bračni par Rogers (Richard i Su).^[1]

Prvi projekt kojim je skrenuo pažnju na sebe i za kog je dobio međunarodna priznanja bio je Sainsbury Centre for the Visual Arts (1974.-1978.) u engleskom Norwichu. To je velika pravokutna prozračna građevina, od stakla i metala, a nakon tog je (1979.- 1986.) uslijedio projekt za upravnu zgradu HSBC banke u Hong Kongu. Zahvaljujući tim narudžbama, on se etablirao kao jedan od svjetskih lidera -high-tech dizajna. I pored te opsesije tehničkim savršenstvom, on je spretno balansirao između funkcije i oblikovanja, tako da se nije libio da liftove preseli izvan građevine, kako bi ih se moglo lakše servisirati, pa je na dotad uobičajenom mjestu, dobio velike otvorene prostore - što je oduševljalo njegove kolege arhitekte. Sličnu ingenioznost pokazao je koristeći unutrašnje atrije, male zelene površine, koji su mu pomogli da dobije maksimalnu količinu prirodnog svjetla u uredima, tako je oblikovao HSBC banku i neboder Commerzbanke u Frankfurtu.^[1]

Na taj način, Foster je stvarao neobičan odnos između unutarnjeg i vanjskog prostora, i tako donekle humanizirao svoje futuristički oblikovane urede.

Enterijer Terminala 3 pekinškog aerodroma

Foster je projektirao i brojne aerodrome, što mu nije bilo strano, nakon služenja u RAF-u, a u međuvremenu je postao i strastveni pilot. Prvi aerodrom koji je projektirao bio je Stansted u Londonu (1981.-1991.) u kom je primijenio svoju sklonost za otvorene planove i prirodno svjetlo, nakon tog je izgradio puno veći i glamurozniji Aerodrom Hong Kong (1992-1998). A od 1987. do 1997. izveo je American Air Museum u selu Duxford pored Cambridgea.^[1]

Vrhunac karijere imao je prijelazu u novi milenij kad je dobio projekt rekonstrukcije berlinskog Reichstaga, kome je dodao kupolu od stakla i čelika, sa spiralnim gledalištem. Nakon tog uslijedila je rekonstrukcija londonskog British Museuma, kome je također dodao kupolu od stakla i čelika, i tako dobio unutrašnji zatvoreni trg. Nakon tog je između 2004.-2007. izveo dogradnju muzeja Smithsonian u Washingtonu, Terminal 3 pekinškog aerodroma (2003.-2008.), i londonsku vijećnicu / City Hall (1999.-2002.)^[1]

Foster je za svoj rad dobio brojna priznanja, između ostalih Pritzkerovu nagradu - 1999., pa Carsku nagradu za arhitekturu Japanskog udruženja umjetnika (2002), i nagradu Aga Kana - 2007. za projekt Univerziteta tehnologije Petronas u Maleziji.^[1]

Foster je proglašen lordom 1990., a 1999. dobio je doživotnu plemićku titulu barona, pa ga se odtad treba oslovljavati sa - Lord Norman Foster of Thames Bank.^[1]