Šefket Maglajlić

Šefket Maglajlić (Banja Luka, 21. aprila 1912. – Beograd, 29. juna 1983.), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SFRJ i SR Bosne i Hercegovine i i narodni heroj Jugoslavije.

ŠEFKET MAGLAJLIĆ
Profesija	društveno-politički radnik
Član KPJ od	1932.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Narodni heroj od	27. novembra 1953.
Odlikovanja	Orden narodnog heroja Orden narodnog oslobođenja Orden bratstva i jedinsta Orden zasluga za narod sa srebrnim vencem Orden za hrabrost Partizanska spomenica 1941.

Biografija

Šefket Maglajlić, sekretar komiteta za Podgrmeč, i Slavko Rodić, komandant 5. divizije, u Sanskom Mostu 1944.

Rođen je 21. aprila 1912. godine u Banja Luci. Posle završene osnovne škole, u banjalučkoj Fabrici duvana, 1930. godine, je završio mašinbravarski zanat. Kao radnik u Fabrici duvana uključio se u radnički pokret i delovao u sindikalnim organizacijama, radničkim društvima i kulturno-umetničkom društvu „Pelagić“.

Juna 1931. godine postao je član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ), a godinu dana kasnije i član Komunističke partije Jugoslavije. Aprila 1934. godine formirao je prvu ćeliju KPJ u Fabrici duvana, i bio njen prvi sekretar. Istovremeno, kao član Mesnog komiteta KPJ, radio je na formiranju drugih partijskih ćelija u gradu.

Posle odsluženja vojnog roka, maja 1937. godine, radio je na obnavljanju partijskih organizacija u Banja Luci i Mesnog komiteta, koje je u tom periodu delovalo i kao oblasno rukovodstvo KPJ za Bosansku krajinu.

Posle događaja od 27. marta 1941. godine, radio je na formiranju Odbora za odbranu zemlje, a posle Aprilskog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije, na pripremama za oružani ustanak. Prvog dana posle napada Trećeg Rajha na Sovjetski Savez, 22. juna, Šefket je uhapšen s grupom komunista, ali, na masovno traženje građana Banja Luke, posle nekoliko dana, svi su pušteni iz zatvora.

Tada je prešao u ilegalu i radio na sektoru Banja Luke. Formirao je Mesni komitet KPJ za delovanje u novim uslovima, radio na formiranju Banjalučkog partizanskog odreda i bio njegov prvi politički komesar. U septembru 1941. godine, s grupom partijskih aktivista radio je na sektoru Jajca, Mrkonjić-Grada i Ribnika, na učvršćivanju i povezivanju partizanskih odreda, a u oktobru je radio na reorganizaciji ustaničkih snaga u velike partizanske formacije u raznim delovima Bosanske krajine, kao i na stvaranju partijskih organizacija i rukovodstava na terenu.

Posle formiranja Okružnog komiteta KPJ za Podgrmeč, postao je njegov sekretar. Tu je razvio aktivnost na postavljanju vojnih i političkih osnova Narodnooslobodilačkog pokreta: na stvaranju i razvijanju organizacija KPJ i SKOJ-a, na formiranju prvih Narodnooslobodilačkih odbora, omladinskih i ženskih organizacija antifašističkog fronta. Posebno je doprineo razvijanju bratstva i jedinsta srpskog, muslimanskog i hrvatskog naroda u ovom delu Bosanske krajine.

Za člana Oblasnog komiteta KPJ za Bosansku krajinu izabran je na sastanku rukovodećeg partijskog kadra ove oblasti, novembra 1942. godine. Ubrzo je, s grupom partijskih aktivista, krenuo s jedinicama NOVJ za centralnu Bosnu, da tamo radi na obnavljanju žarišta Narodnooslobodilačkog pokreta. Zatim je po direktivi Partije, učestvovao, u drugoj polovini 1943. godine, u stvaranju prvog Oblasnog Narodnooslobodilačkog odbora za Bosansku krajinu, preuzevši dužnost njegovog sekretara. Učestvovao je kao većnik na sva tri zasedanja Zemaljskog antifašističkog veća narodnog oslobođenja Bosne i Hercegovine (ZAVNOBiH), kao i na zasedanjima Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije (AVNOJ).

Posle oslobođenja Jugoslavije, vršio je razne odgovorne partijsko-državne funkcije. Bio je sekretar, a potom i predsednik Glavnog odbora Saveza sindikata BiH, potpredsednik Narodne skupštine NR BiH i član Pokrajinskog komiteta KPJ za BiH, odnosno Izvršnog komiteta Centralnog komiteta Saveza komunista Bosne i Hercegovine. Na Petom kongresu KPJ, održanom jula 1948. godine, izabran je za člana Centralnog komiteta KPJ. Bio je i republički i savezni narodni poslanik, ministar u Vladi NR BiH i potpredsednik Izvršnog veća Narodne skupštine SR BiH. Juna 1963. godine izabran je za člana Ustavnog suda Jugoslavije. Od 1971. godine bio je član Saveta Federacije. Umro je 1983. godine.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. kao i drugi jugoslovenskih odlikovanja, među kojima Ordena zasluga za narod, Ordena bratstva i jedinstva i Ordena narodnog heroja, kojim je odlikovan 27. novembra 1953. godine.

Literatura

Portal NOB Segment isključivo posvećen Narodnooslobodilačkoj borbi.

• Vojna enciklopedija (knjiga peta), Beograd 1973. godina
• Narodni heroji Jugoslavije. „Mladost“ Beograd, 1975. godina