Ocumare del Tuy
Ocumare del Tuy je grad od 104,901 stanovnika[2] u saveznoj državi Miranda, na sjeveru Venecuele.
Ocumare del Tuy
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 10°6′N 66°46′W / 10.100°N 66.767°W | |
| Država |  Venecuela
|
| Savezna država | Miranda |
| Općina | Tomás Lander |
| Osnivanje | 1597.[1] |
| Vlast | |
| - Gradonačelnik | Julio Cesar Marcano |
| Visina | 150 metara[2] |
| Stanovništvo (2017.) | |
| - Grad | 104,901[2] |
| Vremenska zona | VST (UTC-4:30) |
| Poštanski broj | 1209 |
| Pozivni broj | 0239 |
| Karta | |
.svg)  Ocumare del Tuy Pozicija Ocumare u Venecueli | |
Ocumare del Tuy je i administrativni centar Općine Tomás Lander u kojoj živi 144,947 stanovnika.[2]
Geografske karakteristike
urediOcumare del Tuy leži na desnoj (južnoj) obali rijeke Tuy, na nadmorskoj visini od 150 metara[1], udaljen sedamdesetak km južno od Caracasa, oko osamdesetak km od svog regionalnog centra Los Tequesa i svega dvadesetak od Cúa.
Historija
urediOcumare je osnovan 1597. kao misionarsko naselje za pokrštavanje lokalnog indijanskog plemena Kirikires (Karibi). Od 1693. administrativni centar Provincije San Diego de Alcalá de la Sabana de Ocumare del Tuy, početkom 18. vijek dovršena je katedrala.[1]
Ime je dobio po vlaknastoj biljci koju lokalni indijanci zovu Ocumo, od koje se izrađivalo platno za viseće mreže[1]
Za španjolskih kolonijalnih vremena grad je lijepo napredovao kao trgovačko - servisni centar velikih hacijendi na kojima se uzgajao kakao, indigo, šećerna trska, riža i povrće, tako da je 1835. imao 74 kavana.[1]
Nakon stjecanja nezavisnosti od 1904. do 1927. Ocumara je bila administrativni centar Države Miranda[1], nakon tog je administracija preseljena u Petare pa nakraju u Los Teques.
Današnji Ocumare je grad prehrambene industrije (kompanija Ponche Crema), poznat po velikoj bolnici koja služi za gusto naseljenu dolinu rijeke Tuy.
Grad ima i aerodrom Metropolitano International Airport (ICAO: SVMP), koji leži na sjevernoj obali rijeke Tuy.[1]
Izvori
urediVanjske veze
uredi
- Alcaldía Bolivariana de Tomas Lander Arhivirano 2014-03-31 na Wayback Machine-u (es)