Kvirinal
Kvirinal (latinski: Collis Quirinalis, talijanski: Quirinale) je najsjeverniji od sedam rimskih brežuljaka, koji se proteže jugozapadno od Eskvilina.[1]
| Kvirinal Quirinale | |
|---|---|
 | |
| Država |  Italija
|
| Grad | Rim |
KarakteristikeUredi
To je uski jezičac tla dug nekih 2 km, odvojen od Viminala na jugu depresijom kojom danas ide Via Nazionale. Danas je to brežuljak visok nekih 50 / 60 metara, blagih padina koje se spuštaju prema sjeveru i sjeverozapadu do Marsovih polja i doline Tibera. Izgleda da je za Antike bio viši, njegovo izravnavanje počelo je početkom 2. vijeka kad je podignut Trajanov forum[2], a nastavilo se tokom 16 i 17. vijeka, uređenjem parkova Kvirinalske palače.[1]
HistorijaUredi
Ime je vjerojatno dobio po hramu boga Quirinusa koji se još od 4. vijek pne.[2] nalazi na brdu.[1] Na tom brežuljku postoje tragovi primitivnih naselja, koji se po tradiciji koju pripisuju Sabinjanima.[1]
Kvirinal za antikeUredi
Kvirinal je imao veliku stratešku važnost pa je zbog tog bio čvrsto utvrđen od najstarijih vremena, tokom 4. vijeka pne. i duž Kvirinala je podignut Servijev zid pa je i on bio dio utvrđenog grada.[2]
Kvirinal se sve do vremena Servija Tulija nije ubrajao u Rim i njegov Septimontium, tad je zajedno sa Viminalom postao njegov četvrti kvart pod imenom - Colina. Za augustovskih vremena bio je dio kvarta Regio VI Alta Semita, nazvanog tako po glavnoj ulici koja je vodila po njegovom hrptu. U to vrijeme postao je jedan od najvažnijih bogataških rezidencijalnih kvartova, u kojem je pored vila bilo i dosta hramova, a velik dio zauzimale su Dioklecijanove terme.[1]
Za antike najpoznatije građevine na brdu bile su Konstantinove terme i Serapisov hram, kog je izgradio Karakala 217.[2]
Brdo je elitni rimski kvart još od republikanskih vremena, poznat kao aristokratsko naselje, što je naročito došlo do izražaja za imperijalnih vremena, kad su brojni patriciji i bogataši živjeli u njemu, među inima Tit Pomponije Atik (Ciceronov prijatelj), Gaj Fulvije Plaucijan, pjesnik Marcijal i brojni Flavijevci i Klaudijevci.[2]
Kvirinal za srednjeg vijekaUredi
Nakon Pada Rimskog Carstva nastupio je period destrukcije, kad je Kvirinal opustio. Ponovno se počeo reurbanizirati, za srednjeg vijeka kad su podizane crkve, palače i dvorci, na terenima starih ruševnih antičkih građevina, koje su korištene kao kamenolomi za gradnju novih zgrada.[2]
Krajem 15. - početkom 16. vijeka već bio urbaniziran, tad su brojni prelati i aristokrati podigli palače i vile, među njima i kardinal Oliviero Carafa, koji je na terenu današnje Kvirinalske palače podigao vilu sa vinogradom, koju je papa Grgur XIII. (1572.-85.) povećao na vlastiti trošak.[2]
Kvirinalska palačaUredi
Nakon Grgura u vilu se uselio Siksto V. (1585.-90.) koji je od 1587. pretvara u papinsku ljetnu rezidenciju, objekt iz kog je nastala današnja - Kvirinalska palača, službena rezidencija Predsjednika Republike Italije.[2]
IzvoriUredi
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Quirinalis Collis ” (engleski). Penelope. http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Gazetteer/Places/Europe/Italy/Lazio/Roma/Rome/_Texts/PLATOP*/Quirinalis.html. Pristupljeno 25.3. 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 „Storia” (talijanski). Palazzo del Quirinale. http://palazzo.quirinale.it/storia/storia.html. Pristupljeno 25.3. 2018.
Vanjske vezeUredi
- Quirinalis Collis ((en))