Crna reka (Makedonija)

Crna Reka (makedonski: Црна Река), je rijeka u Republici Makedoniji, najveća desna pritoka Vardara, duga 207 km.[1]

Crna Reka
Lokacija
Države Severna Makedonija
Hidrografija
Izvor
  – aps. visina
Železnec[1]
760[1] m
Ušće
  – aps. visina
Stobi
129[1] m
Dužina207[1] km
PritokeDragor, Jelaška reka, Blato
Hidrologija
Protok
  – srednji

37[1] m³/s
Sliv
  – površina

5.890[1] km²
Ulijeva se uVardar

Karakteristike

uredi

Crna reka se formira kod sela Železnec (Opština Demir Hisar), gdje se spajaju Ilinska i Cerska reka.[1] Ali se kao izvor uzima lokalitet Crna dupka poviše Železneca, na nadmorskoj visini od 760 metara.

Od tamo do sela Bučin, Crna teče kroz Demirhisarski kraj, a od Bučina do sela Skočivir, kroz Pelagoniju, najveću makedonsku kotlinu. Preko Pelagonije rijeka teče u pravcu sjever-jug, a kod sela Brod, naglo skreće i teče prema sjeveroistoku. Kod sela Skočivir rijeka ulazi u Skočivirsku klisuru, najdužu u Makedoniji, dugu 80 km.[2]

Rijeka protiče kroz visoki Mariovski kraj, i dobija karakter planinskog brzaka, uskog korita, i visokih strmih obala. Kod sela Galište, ulazi u jezero dugo 30 km, koje je formirano izgradnjom brane visoke 105 metara na kraju klisure kod sela Vozarci. To Tikveško jezero, služi kao akumulacija za hidroelektranu, a vode se koriste i za navodnjavanje. Od jezera, pa do ušća u Vardar kod antičkog lokaliteta Stobi, rijeka ponovo dobija ravničarski karakter.

Veći pritoci Crne Reke su; Dragor, Jelaška reka i Blato.

Od 1953. pristupilo se velikim melioracionim radovima, na koritu rijeke kroz Pelagoniju, jer se kod grada Bitole, rijeka izljevala i stvarala močvaru, koja se protezala do grada Florine u Grčkoj. Tako da je taj kraj do tada bio i malaričan.

Crna reka ima sliv velik 5.890 km², od kojih 5.130 km² leži u Makedoniji.[1]

Izvori

uredi
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Црна Река (makedonski). Ubavinite na Ilinska i Plakenska planina. Arhivirano iz originala na datum 2015-05-16. Pristupljeno 30. 01. 2016. 
  2. „Слив на Црна река” (makedonski). Mинистерство за земјоделство шумарство и водостопанство. Arhivirano iz originala na datum 2015-04-12. Pristupljeno 30. 01. 2016. 

Vanjske veze

uredi