Pescara
Pescara (latinski: Aternum) je glavni grad istoimene talijanske provincije Pescare. Grad ima 117.166 stanovnika.[1]
Pescara
Città di Pescara | |||
|---|---|---|---|
 | |||
|
|||
| Koordinate: 42°27′N 14°12′E / 42.450°N 14.200°E | |||
| Država |  Italija
| ||
| Regija | Abruzzo | ||
| Provincija | Pescara | ||
| Vlast | |||
| - Gradonačelnik | Carlo Masci | ||
| Površina | |||
| - Ukupna | 33 km² | ||
| Visina | 0 m | ||
| Stanovništvo (2011) | |||
| - Grad | 117.166 | ||
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) | ||
| Poštanski broj | 65100 | ||
| Pozivni broj | 085 | ||
| Službene stranice www.comune.Pescara | |||
| Karta | |||
  Pescara | |||
Geografija uredi
Pescara leži na ušću rijeke Pescare u Jadransko more,[2] udaljena 210 km sjeveroistočno od glavnog grada Rima.
Historija uredi
Rimski grad Aternum, na kome danas leži moderna Pescara, potpuno su razorila barbarska plemena za provala na Apeninski poluotok.[2] Za ranog srednjeg vijeka na istom mjestu izniknulo je novo naselje Piscaria (mjesto bogato ribom) koje je također često razarano u kasnijim vremenima. Sve do 1927. Castellammare Adriatico, dio grada na lijevoj obali rijeke, bio je zaseban grad, a tada su se spojili u zajednički grad.[2] Za vrijeme Drugog svjetskog rata Pescara je pretrpila teška bombardiranja od strane savezničke avijacije, pa je odmah nakon rata nanovo građena.
Znamenitosti i školstvo uredi
Za razliku od većine talijanskih gradova, Pescara nema puno starijih građevina jer je teško razorena za Drugog svjetskog rata od strane savezničke avijacije, tako da je najveća znamenitost grada rodna kuća pjesnika Gabrielea D’Annunzija[2] iz 19. vijeka. Atrakcija je i nova katedrala San Cetteo podignuta od 1933. do 1938. na mjestu starije romaničke Santa Gerusalemme (na nagovor D’Annunzia). U gradu se nalazi kamp regionalnog Univerziteta D’Annunzio, kog Pescara dijeli sa Chietijem.
Privreda uredi
Turizam uz ribarstvo, danas je najvažnija privredna grana Pescare. Grad ima i nešto industrije koja proizvodi tekstil, prehrambene artikle, strojeve i električne aparate.[2] Pescara ima i manje brodogradilište.
Gradovi prijatelji uredi
Izvori uredi
Vanjske veze uredi
- Službene stranice grada Arhivirano 2021-01-17 na Wayback Machine-u (it)
- Pescara na portalu Encyclopædia Britannica (en)
| immagine_bandiera =
| dimensione_flag_immagine = | sigillo_immagine = | dimensione_timbro_immagine | immagine_bandiera = | dimensione_flag_immagine = | sigillo_immagine = | image_seal_size =