Niža klasa

Niža klasa je izraz koji se u sociologiji i drugim društvenim naukama koristi kako bi se opisali pojedinci, društvene grupe i slojevi koji su po materijalnom položaju i/li političkim pravima i utjecaju inferiorni drugim pojedincima u društvu koji spadaju u više klase.

Što spada, a što ne spada u nižu klasu je pitanje čiji odgovor ovisi o pojedinom društvu, historijskom periodu, ali i različitim ideološkim podlogama na kojima se vrši razvrstavanje pojedinih klasa. Uz izraz niža klasa se često vezuje i izraz potlačena klasa, ali on ne mora biti sinonim, pogotovo u društvima sa složenijom društvenom stratifikacijom.

S druge strane, kroz historiju su niže klase u pravilu činile najbrojniji sloj društva, isto kao što je postojala relativno jednostavna podjela na višu - vladajuću - klasu i nižu klasu. U klasičnim robovlasničkim društvima su tako nižu klasu činili robovi i siromašni plebejci, u feudalnim društvima kmetovi, dok su se u ranim fazama kapitalizma nižom klasom smatrali radnici, odnosno proleteri.

S razvojem tehnologije, ali i većom društvenom pokretljivošću i općenitim rastom životnog standarda počele su se brisati čvrste granice među klasama, odnosno njih je počeo apsorbirati fenomen tzv. srednje klase.

Danas se kao glavni kriterij za pripadnost nižoj klasi u nekom društvu navode ekonomski kriteriji i stupanj obrazovanja. Nižoj klasi tako pripadaju one osobe koje od svojih redovnih primanja mogu zadovoljiti tek najosnovnije egzistencijalne potrebe, odnosno imaju stupanj kvalifikacija poput osnovne i srednje škole temeljem koga mogu obavljati poslove vezane uz tzv. plave ovratnike.