Cosenza
Cosenza (latinski: Cosentia)[2] je grad i općina (comune) od 67.239 stanovnika[1] u Kalabriji, regiji u Južnoj Italiji. Cosenza je administrativni centar istoimene provincije Cosenze koja ima 708.702 stanovnika.[1] Grad je također sjedište biskupije.
Cosenza
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 39°18′N 16°15′E / 39.300°N 16.250°E | |
| Država |  Italija
|
| Regija | Kalabrija |
| Provincija | Cosenza |
| Frazione | Borgo Partenope, Donnici, Sant'Ippolito |
| Vlast | |
| - Gradonačelnik | Mario Occhiuto |
| Površina | |
| - Ukupna | 37.2 km²[1] |
| Visina | 238 m[1] |
| Stanovništvo (2017) | |
| - Grad | 67.239[1] |
| - Gustoća | 1806 st/km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 87100 |
| Pozivni broj | 0984 |
| Karta | |
  Cosenza Pozicija Cosenze u Italiji | |
Geografija uredi
Grad se rasprostire na ušću rijeke Busenta u rijeku Crati,[2] udaljen 80-ak kilometara sjeverozapadno od regionalnog centra Catanzara.
Historija uredi
Antička Cosentia bila je prijestolnica italskih Brutijaca, prije nego što su je Rimljani zauzeli 204. pne.[2] U Cosenzi je 410. umro i sahranjen vizigotski kralj Alarih I. Po legendi, pokopan je zajedno sa svojim blagom opljačkanim u Rimu, u koritu Busenta. Nakon toga su ga zauzimali i njime vladali Bizantinci, Saraceni, Normani, Anžuvinci i Španjolci, a 1799. grad je proglašen republikom. U vrijeme dok je bio dio burbonske Kraljevine dviju Sicilija, postao je poprište brojnih ustanaka za nezavisnost Italije, što je kulminiralo u neuspjeloj ekspediciji braće Bandiera 1844. godine.[2] Grad je teško oštećen u potresima 1783, 1854, 1870. i 1905. godine, a nakon tog i savezničkim bombardiranjem u Drugom svjetskom ratu.[2]
Znamenitosti uredi
Do danas su obnovljeni brojni najvažniji spomenici, uključujući romaničku katedralu (1185–1222) i normanski zamak, nadograđivan i proširivan za vrijeme vladavine svetorimskog cara Fridrika II i Anžuvinaca.[2] Cosenza ima i nekoliko srednjovjekovnih crkava s velikim umjetničkim blagom te gradski muzej.[2]
Privreda uredi
Cosenza je važno želježničko raskršće, iz nje vode pruge za Paolu, Sibari, Crotone i Catanzaro. Okolica grada je poljoprivredni kraj u kom se uzgajaju žitarice, voće, grožđe, masline i dud za dudov svilac. Tvornice Cosenze proizvode namještaj, vunene tkanine, svilu i taninsku kiselinu.[2]
