Barrow-in-Furness
Barrow-in-Furness je lučki grad na sjeverozapadu Engleske od 44,794 stanovnika.[1]
Barrow-in-Furness
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 54°6′N 3°13′W / 54.100°N 3.217°W | |
| Država |  UK
|
| Regija | Sjeverozapadna Engleska |
| Ceremonijalna grofovija | Grofovija Cumbria |
| Distrikt | Barrow-in-Furness |
| Površina | |
| - Ukupna | 12.1 km²[1] |
| Stanovništvo (2011.) | |
| - Grad | 44,794 [1] |
| - Gustoća | 3,702 stan. / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+0 (UTC+1) |
| Poštanski broj | LA13, LA14 |
| Pozivni broj | 01229 |
| Karta | |
  Barrow-in-Furness | |
On je i administrativni centar istoimenog Distrikta Barrow-in-Furness koji je 2011. imao 69,087 stanovnika.[2]
Geografske karakteristike
urediBarrow-in-Furness leži u Grofoviji Cumbria, na morskoj strani poluotoka Furness između ušća rijeke Duddon i Zaljeva Morecambe.[2] Od kad je 1908. izgrađen most proširio se i na susjedni izduženi otok Walney, koji je od kopna odvojen uskim kanalom u Irskom moru. Kanal je iskorišten kao idealni zaštićeni prostor za veliko brodogradilište.[2]
Historija
urediUbrzani suvremeni rast Barrowa počeo je 1840-ih, kad je proradila čeličana bazirana na lokalnoj visokokvalitetnoj željeznoj rudi i koksu koji se dopremao željeznicom preko masiva Pennines.[2]
Proizvodnja čelika, uz brodogradnju koja je pokrenuta nešto kasnije donijela je prosperitet gradu. Brodogradilište koje je isprva gradilo i vršilo remont brodova za Kraljevsku ratnu mornaricu počelo je graditi i trgovačke brodove pa je nadmašilo čeličanu po privrednom značaju. Čeličana je nakraju prestala s radom krajem 1980-ih.[2]
Danas se brodogradilište specijaliziralo za građenje podmornica, a distrikt je postao centar nuklearnog inženjerstva.[2]
Privreda
urediBarrow je poznat i po velikom broju vjetroelektrana koje su razmješene po Irskom moru.[2]
