Olovo(II) hlorid
Olovo(II) hlorid (PbCl2) je neorgansko jedinjenje. On je bela čvrsta materija na sobnim uslovima, koja je slabo rastvorna u vodi. Olovo(II) hlorid je jedan od najvažnijih na olovu baziranih reagenasa. On se takođe prirodno javlja u obliku minerala kotunita.
Olovo(II) hlorid | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Drugi nazivi | Plumbo hlorid Kotunit | ||
Identifikacija | |||
CAS registarski broj | 7758-95-4 | ||
PubChem[1][2] | 166945 | ||
ChemSpider[3] | 22867 | ||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | PbCl2 | ||
Molarna masa | 278,10 g/mol | ||
Agregatno stanje | bela bezmirisna čvrsta materija | ||
Gustina | 5,85 g/cm3 | ||
Tačka topljenja |
501 °C | ||
Tačka ključanja |
950 °C | ||
Rastvorljivost u vodi | 6,73 g/L (0 °C) 9,9 g/L (20 °C) 33,4 g/L (100 °C) | ||
Ksp | 1.7×10-5 | ||
Rastvorljivost | neznatno rastvoran u HCl, amonijaku; nerastvoran u alkoholu | ||
Indeks prelamanja (nD) | 2,199[4] | ||
Struktura | |||
Kristalna rešetka/struktura | Ortorombičan, oP12 | ||
Kristalografska grupa | Pnma, No. 62 | ||
Termohemija | |||
Standardna entalpija stvaranja jedinjenja ΔfH |
-359,41 kJ/mol | ||
Standardna molarna entropija S |
135,98 J K−1 mol−1 | ||
Opasnost | |||
EU-klasifikacija | Repr. Cat. 1/3 Štetan (Xn) Opasan za životnu sredinu (N) | ||
EU-indeks | 082-001-00-6 | ||
NFPA 704 | |||
R-oznake | R61, R20/22, R33, R62, R50/53 | ||
S-oznake | S53, S45, S60, S61 | ||
Srodna jedinjenja | |||
Drugi anjoni | Olovo(II) fluorid Olovo(II) bromid Olovo(II) jodid | ||
Drugi katjoni | Olovo(IV) hlorid Kalaj(II) hlorid Germanijum(II) hlorid | ||
Srodna jedinjenja | Thalijum(I) hlorid Bizmut hlorid | ||
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
Infobox references |
Sinteza
urediOlovo(II) hlorid precipitira iz rastvora nakon dodatka hlorida (HCl, NaCl, KCl) u vodene rastvore olovo(II) jedinjenja kao što su Pb(NO3)2.
- Pb(NO3)2(aq) + 2 NaCl(aq) → PbCl2(s) + 2 NaNO3(aq)
- Pb(CH3COO)2(aq) + HCl(aq) → PbCl2(s) + 2 CH3COOH(aq)
- bazni PbCO3 + 2 HCl(aq) → PbCl2(s) + CO2(g) + H2O[5]
- Pb(NO3)2(aq) + 2 HCl(aq) → PbCl2(s) + 2 HNO3(aq)
Tretman olovo dioksida sa hlorovodoničnom kiselinom daje olovo(II) hlorid kao i gas hlor:
Tretman olovo oksida sa hlorovodoničnom kiselinom daje olovo(II) hlorid i vodu
- PbO(s) + 2 HCl → PbCl2(s) + H2O
PbCl2(s) se takođe formira dejstvom gasa hlora na olovnom metalu:
- Pb + Cl2 → PbCl2
Reference
uredi- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Pradyot Patnaik. Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2002, ISBN 0-07-049439-8
- ↑ Dictionary of Inorganic and Organometallic Compounds. Lead(II) Chloride. [1]