Loire

Loara
Loara; ;
Lokacija
Države	Francuska
Gradovi	Orleans, Tours, Angers, Nantes, Saint-Nazaire
Hidrografija
Izvor ; – aps. visina	Centralni masiv (departman Ardèche) ; 1 370 m
Ušće ; – aps. visina ; – vrsta	Saint-Nazaire u Atlantik ; 0 m ; estuarij
Dužina	1 020 km
Pritoke	Arroux, Sarthe, Loir, Mayenne, Allier, Cher, Indre, Vienne, Sèvre Nantaise, Ouette, Layon, Loiret
Hidrologija
Protok ; – srednji	; 835.3 m³/s
Sliv ; – površina	; 117 000 km²
Ulijeva se u	Atlanski ocean
Transport
Plovnost	od ušća do Nantesa

Loara (francuski: Loire, oksitanski: Léger, bretonski: Liger) je najduža Francuska rijeka duga 1 020 km^[1], poznata po brojnim dvorcima uz svoje obale, zbog tog je decembra 2000. uvrštena na UNESCO-vu Listu mjesta svjetske baštine kao lokalitet - Dolina Loire.

Geografske karakteristike

Loara izvire na nadmorskoj visini od 1 370 m u masivu Cévennes na jugu Francuske nakon tog teče prema sjeveru preko Središnjeg masiva, nakon što uđe u Parišku zavalu, kod Orleansa zavija prema zapadu i teče relativno pravilno do svog estuarija koji počinje od Nantesa da se kod Saint-Nazaire ulije u Atlantski ocean. ^[1]

Karta porječja Loare

Porječje Loare veliko je oko 117 000 km²^[1], to je vrlo različiti teren, od brdovitog kraja u gornjem toku, do ravničarskog u srednjem i donjem dijelu. U svom gornjem toku na više mjesta je pregrađivana, tako da je danas plovna za velike brodove samo do Nantesa. Uzvodno njome plove još samo turistički brodovi, koji gostima omogućavaju pogled na svjetski poznate dvorce uz njenu obalu.

Porječje Loare ima umjerenu oceansku klimu, bez sušne sezone, sa brojnim oborinama, uključujući i snijeg u gornjem toku. U tom dijelu su česte i jake jesenske oluje sa Sredozemlja. Vodostaj je obično najviši krajem zime, ali ne postoji pouzdano pravilo, tako da se rijeka može izliti i plaviti u bilo kojem mjesecu, ali ipak je to najmanje vjerojatno u julu i augustu. ^[1]

U svom srednjem toku rijeka teče kroz ravničarski kraj, koji je nekoć bio močvarni kraj. Izgradnja nasipa i kultiviranje kraja počela je još od 12. vijeka, a dovršena je u 19. vijeku. ^[1]Efikasna poljoprivredna melioracija počela je od 14. vijeka, veliki poticaj tome bila je prisutnost francuskog dvora u 15. i 16. vijeku, koji je imao u srednjem toku rijeke brojne feude, koje su željeli unaprijediti proizvodnju. Loara je vrhunac prosperiteta imala u 18. vijeku, prije francuske revolucije, tad je bila izuzetno važna prometnica za prijevoz roba, a gradovi na njenim obalama bili su velike luke. ^[1]Tad su za potrebe razvoja riječnog prometa prokopani brojni kanali tokom 17. i 18. vijeka, kojim je Loara spojena sa Seinom pa se roba iz Atlantika mogla rijekom prevesti do Pariza. Ti kanali su preuski za moderne brodove, pa je njihova upotreba danas ograničena, tako da je porječje Loare ostalo izvan suvremenih tokova, ruralni kraj starog svijeta, na koji je malo utjecala moderno industrijsko doba. ^[1]