Filc (od njemačkog: filz) ili pust[1], čoha (čoja) [2] je ime za netkanu tkaninu od vune ili finih dlaka zeca (angorskoga kunića) ili deve.[1]

Filc
filz
Mašina za valjanje filca
Mašina za valjanje filca
Mašina za valjanje filca

Karakteristike i historija

uredi

Kompaktnost se postiže intenzivnom mehaničkom obradom (gnječenjem, valjanjem) na povišenoj temperaturi (para) u vlažnoj i alkalnoj sredini u kojoj se vunena vlakna zbog svoje ljuskave površine zamrse i povežu u cjelovit plošni proizvod - koprenu.[1]

Ta koprena od vunenih vlakana služi kao podloga za dodavanje jeftinijih pamučnih, viskoznih i umjetnih vlakana, koja se mogu dodavati do 50% na koprenu.[3] Filc je cijenjen materijal za izradu šešira i različitih dekorativnih predmeta, kao i dijelova narodne nošnje. Slabost tog materijala je da se često izobliči (raspusti) naročito pri pranju.[1] Što je vuna finija, to je sklonost izobličenju veća, zbog tog je preporučljivo da se odjevni predmeti od filca vuneni proizvodi ne peru u veš mašinama.[1]

 
Čizme od filca

Vunena vlakna odabrana za filcanje obično su manja od 38 mm i moraju biti dobre kvalitete i čvrstoće.[3]

Filc se proizvodi u rolama ili listovima. Filc u roli izrađuje se u debljinama od 1,6 do 38 mm, širine do 2 m, dug 55 m. Listovi se proizvode uobičajeno kao kvadrati od 91 cm, debljine 10 cm, ali i i u raznim drugim veličinama i oblicima kao ovali i krugovi.[3]

Filcovi za šešire izrađuju se dlaka zeca i dabra, zbog tog su se morala kod filcanja tretirati jakim kemikalijama kao što je živa. Ta operacija je nekad dovodila do visoke stope trovanja živom ljudi koji su to radili.[3]

Tehnikom iglanja umjetnih vlakana koja nemaju ljuskavu površinu proizvodi se znatno jeftiniji iglani filc, pri čem se vlakna iz paralenih slojeva koprena poprečno povezuju mehaničkim isprepletanjem, ubadanjem igala.[1] Iglani filc se najčešće koristi kao tehnički tekstil (izolacijski materijal u građevinarstvu i kao podloge za mašine i nihove dijelove.[1]

Specijalni filcovi za proizvodnju papira izrađuju se kao beskonačne trake širine 5 m (i više). Vješti radnici ručno spajaju krajeve kako bi proizveli beskonačni remen tako da se ne vidi nikakav spoj ili šav.[3]

Netkani filc se smatra prvom proizvedenom tekstilijom pa se brojni primjeri njegove upotrebe mogu naći u historiji drevnih civilizacija.[3]

Nomadska plemena sjeverne Centralne Azije još i danas po po stupama proizvode filc za odjeću i šatore koristeći se metodoma iz prenesene iz antike.[3]

Povezano

uredi

Izvori

uredi
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 „Pust” (hrvatski). Hrvatska enciklopedija LZMK. Pristupljeno 20.08.2022. 
  2. „Čoha” (srpskohrvatski). Rjecnik Sandzak. Pristupljeno 20.08.2022. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 „Felt, fibre” (engleski). Encyclopaedia Britannica. Pristupljeno 20.08.2022. 

Vanjske veze

uredi