Bakar-sulfat
Bakar(II) sulfat je neorgansko hemijsko jedinjenje hemijske formule CuSO4, gde je oksidacioni broj bakra +2. Poznato je još i pod nazivom plavi kamen i predstavlja najvažniju so bakra.
Bakar(II) sulfat | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Drugi nazivi | Kuprisulfat plavi kamen | ||
Identifikacija | |||
CAS registarski broj | 7758-98-7 , 7758-99-8 (pentahydrate), 16448-28-5 (trihydrate) | ||
PubChem[1][2] | 24462 | ||
ChemSpider[3] | 22870 | ||
UNII | KUW2Q3U1VV | ||
EINECS broj | |||
KEGG[4] | |||
MeSH | |||
ChEBI | 23414 | ||
ChEMBL[5] | CHEMBL604 | ||
RTECS registarski broj toksičnosti | GL8800000 (anhydrous) GL8900000 (pentahydrate) | ||
ATC code | V03 | ||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | CuSO4 | ||
Molarna masa | 159.61 g/mol (anhidrovan) 249.68 g/mol (pentahidrat) | ||
Agregatno stanje | plava kristalna supstanca (pentahidrat) prljavobeli prah (anhidrovan) | ||
Gustina | 3.60 g/cm3 (anhidrovan) 2.284 g/cm3 (pentahidrat) | ||
Tačka topljenja |
110 °C (−4H2O) | ||
Rastvorljivost u vodi | 31.6 g/100 ml (0 °C) | ||
Struktura | |||
Kristalna rešetka/struktura | triklinična sistema | ||
Geometrija molekula | oktaedar | ||
Termohemija | |||
Standardna molarna entropija S |
109.05 J K−1 mol−1 | ||
Opasnost | |||
Podaci o bezbednosti prilikom rukovanja (MSDS) | ICSC 0751 (anhidrovan) ICSC 1416 (pentahidrat) | ||
EU-klasifikacija | Opasan po zdravlje (Xn) Iritant (Xi) Opasan za životnu sredinu (N) | ||
EU-indeks | 029-004-00-0 | ||
R-oznake | R22, R36/38, R50/53 | ||
S-oznake | S2, S22, S60, S61 | ||
Tačka paljenja | Ne gori | ||
Srodna jedinjenja | |||
Drugi katjoni | Nikl(II) sulfat Cink sulfat | ||
| |||
Infobox references |
Dobijanje
urediPlavi kamen se može dobiti na nekoliko načina[6]:
- Otpaci bakra zagrevanjem sa sumporom u plamenoj peći daje bakar(I) sulfid, koji se na vazduhu oksiduje u sulfat.
- Može se dobiti i raspršavanjem razblažene sumporne kiseline na bakarne otpatke u tornju obloženom olovom, uz prisustvo vazduha:
- Dobija se i prženjem sulfidnih ruda bakra, pri čemu se bakar, ali i prisutno gvožđe oksiduju, pa se razdvajaju uz pomoć sumporne kiseline. Ipak, razdvajanje nije potpuno, pa plavi kamen sadrži i primese ovog drugog oksida.
- Čist sulfat se dobija u laboratoriji reakcijom kuprioksida sa sumpornom kiselinom, a potom kristalizacijom.
Fizička i hemijska svojstva
urediAnhidrovana so je vrlo higroskopna, što se inače i koristi za dokazivanje malih količina vode. Može se dobiti zagrevanjem na iznad 230 °C, kada plavi kamen izgubi vodu. Na temperaturi od 340 °C gradi se bazni sulfat, a iznad 650 °C se raspada na oksid. Na sobnoj temperaturi poznat je pentahidrat plave boje, lako rastvorljiv u vodi. Na 15 °C u 100 grama vode se rastvara 32,9 grama sulfata.[6]
Primena
urediPlavi kamen se upotrebljava u raznim oblastima ljudskog delovanja; u galvanostegiji, u električnim baterijama, u industriji boja, posebno izradu zelenih pigmenata, ali i u štampanju pamučnih tkanina, za impregnaciju drveta, a pomešan sa krečnim mlekom, upotrebljava se i kao fungicid.[6]
Reference
uredi- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Joanne Wixon, Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast 17 (1): 48–55. DOI:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H.
- ↑ Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Parkes G. D., Fil D. Melorova moderna neorganska hemija. Naučna knjiga, Beograd, 1973.