Afonso IV od Portugala
Afonso IV (Lisabon, 8. februar, 1291..- Lisabon, 28. maj 1357.) bio je 7 Portugalski kralj koji je vladao od 1325. do 1357.[1]
| Afonso IV | |
|---|---|
| |
| Afonsov portret sa litografije | |
| Portugalska kralj | |
| Vladavina | 1325. - 1357. |
| Prethodnik | Dinis |
| Nasljednik | Pedro I |
| Supruga | Beatriz od Kastilje |
| Djeca | Maria kraljica Kastilje, Pedro I, Leonor kraljica Aragona |
| Dinastija | Burgundijci |
| Otac | Dinis |
| Majka | Izabel od Aragona |
| Rođenje | 8. februar, 1291. Lisabon, Portugal |
| Smrt | 28. maj 1357. Lisabon, Portugal |
| Vjera | Katolik |
Ponajviše ga se pamti kao nalogodavca ubistva ljubavnice svoga sina prestolonasljednika Pedra I - Inês de Castro 1355.[1] Nju je dao smaknuti na dvoru, jer se bojao da ona i njezina braća imaju preveliki utjecaj na Pedra. Taj tragični događaj teško je pogodio Pedra, koji je jako volio Ines, pa on ne samo da se pobunio protiv njega, već je pobio i sve sudionike tog čina, njegove bliske suradnike.[1]
Biografija uredi
Afonso IV je bio sin kralja Dinisa i Izabel, kćerke Pedra III od Aragona. Afonso je ocu zamjerio da favorizira svoja dva vanbračna sina Afonsa i Pedra, pa je 1320. podigao pobunu protiv njega i zatražio da mu preda tron. Njegova pobuna trajala je do maja 1322. kad ga je majka izmirila sa ocem.[1]
Problem sa njegovom polubraćom je ponovno planuo, kad je Dinis umro i Afonso naslijedio tron, ovaj put je krivac bila Kraljevina Kastilja, koja je dala egzil njegovom polubratu Afonsu. Međutim kad je marinidski sultan iz Maroka provalio u Andaluziju da pomogne Emiratu Granada, Afonso je poveo vojsku i pomogao Alfonsu XI od Kastilje da 30. oktobra 1340. pobjedi Maure.[1]
