31. dodjela Oscara
31. dodjela Oscara je održana 6. aprila 1959. u dvorani Pantages Theatre u Los Angelesu. Na njoj je losanđeleska Akademija odala priznanje najboljim filmskim ostvarenjima premijerno prikazanim u periodu od 1. januara do 31. decembra 1958. godine. Vodio ju je tim koji su činili Jerry Lewis, Mort Sahl, Tony Randall, Bob Hope, David Niven i Laurence Olivier).
31. dodjela Oskara | |||||||
Nagrada američke Akademije za film | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Organizuje Američka Akademija filmskih umetnosti i nauka | |||||||
Ceremonija | |||||||
Datum | 6. 4. 1959. | ||||||
Mesto | Pantages Theatre, Los Angeles, Kalifornija, SAD | ||||||
Voditelji | Jerry Lewis, Mort Sahl, Tony Randall, Bob Hope, David Niven, Laurence Olivier | ||||||
Emituje | NBC | ||||||
Zvanični veb sajt | oscar.go.com/ | ||||||
Pregled | |||||||
Najbolji film | 'Gigi | ||||||
Film sa najviše nagrada | Gigi (9) | ||||||
Ostvarenja sa najviše nominacija | The Defiant Ones i Gigi (9) | ||||||
Hronologija | |||||||
| |||||||
Ceremonija je bila u znaku mjuzikla Gigi, koji je osvojio devet nagrada, razbivši tako rekord koji je prije nepune dvije decenije postavio Gone with the Wind; taj će rekord, međutim, već na sljedećoj dodjeli razbiti Ben-Hur. Gigi je osvojio nagrade za svih 9 kategorija u kojima je bio nominiran, a što neće biti ponovljeno sve do 1988. godine filma The Last Emperor, odnosno premašeno do 2004. kada je 11 nagrada osvojio The Lord of the Rings: The Return of the King.
Tokom izvođenja ceremonije je producent Jerry Wald, u nastojanju da ne prekrši televizijski raspored, izbacio niz muzičkih i plesnih točaka, a pri čemu se preračunao, tako da je ona završila 20 minuta prije vremena. Kako bi nekako nadoknadili vrijeme, Jerry Lewis je izvodio improvizirane humoristične točke pred kamerom.
Nagrade
urediPobjednici su navedeni prvi i označeni podebljanim slovima.
Počasni Oscar
urediMemorijalna nagrada Irving G. Thalberg
uredi
Najavljivači nagrada
uredi- Buddy Adler (Memorijalna nagrada Irving G. Thalberg)
- Eddie Albert i Vincent Price (scenografske nagrade)
- June Allyson i Dick Powell (nagrade za muziku)
- Ingrid Bergman i Cary Grant (najbolji film)
- Dirk Bogarde, Van Heflin i Elizabeth Taylor (scenarističke nagrade)
- Red Buttons i Shelley Winters (najbolja sporedna glumica)
- James Cagney i Kim Novak (najbolja glumica)
- Cyd Charisse i Robert Stack (najbolji film na stranom jeziku)
- Gary Cooper i Millie Perkins (najbolji režiser)
- Wendell Corey i Ernie Kovacs (kostimografske nagrade)
- Tony Curtis i Janet Leigh (nagrade za kratke filmove)
- Bette Davis i Anthony Quinn (najbolji sporedni glumac)
- Doris Day i Rock Hudson (nagrade za fotografiju)
- Irene Dunne i John Wayne (najbolji glumac)
- Anthony Franciosa i Eva Marie Saint (muzičke nagrade)
- Charlton Heston i Jane Wyman (snimanje zvuka)
- Louis Jourdan i Jean Simmons (najbolja montaža)
- Sophia Loren i Dean Martin (najbolja originalna pjesma)
- Shirley MacLaine i Peter Ustinov (najbolji vizualni efekti)
- Rosalind Russell (počasna nagrada za Mauricea Chevaliera)
- Robert Wagner i Natalie Wood (nagrade za dokumentarne filmove)
Izvođači
uredi- Nick Adams, Anna Maria Alberghetti, James Darren, Dean Jones, Connie Stevens i Tuesday Weld ("Almost In Your Arms" iz Houseboat)
- Joan Collins, Angela Lansbury i Dana Wynter ("It's Great Not to Be Nominated")
- Kirk Douglas i Burt Lancaster ("It's Alright With Us")
- Eddie Fisher ("To Love and Be Loved" iz Some Came Running)
- Rhonda Fleming i Howard Keel ("A Very Precious Love" iz Marjorie Morningstar)
- Tony Martin ("Gigi" iz Gigi)
- John Raitt ("A Certain Smile" iz A Certain Smile)
Višestruke nominacije i nagrade
uredi
Ovi filmovi su imali višestruke nominacije:
|
Ovi filmovi su osvojili višetruke nagrade.
|
Izvori
uredi