Ne može se tačno utvrditi kako je ovo mesto dobilo ime. Poznato je da se u tursko doba zvalo Đonović, dok se u mletačkim spisima vodi kao Gjonovich, a u popisu pravoslavnih crkava i manastira glavnog providura za Dalmaciju iz 1756. godine stoji Storoevich. Najverovatnije se radi o prezimenu neke stare viđenije porodice, jer se iz podataka koje su zabeležili poznati etnografi i antropogeografi ne može videti da je u prošlosti postojala porodica sa prezimenom Đenović, po kojoj je naselje moglo dobiti ime. Najverovatnije je da je ime nastalo od prezimena Đonović koje se pominje još 1540. godine u turskom tefteru. U novije vreme postoji i dilema da li je ime sela Đenović ili Đenovići. U mnogim dokumentima od 16. veka do polovine 20. veka u arhivskim spisima, na pečatima, geografskim kartama, školskim i crkvenim knjigama upotrebljava se Đenović. Međutim, kasnije se sve više koristi naziv Đenovići, što je donekle prihvatila i novija stručna literatura. Pravilno je, ipak, Đenović jer se selo tako zvalo od davnina.
Sa dosta sigurnosti može se tvrditi da je ovaj kraj bio naseljen još u doba Ilira. O tome je pisao slovenački arheolog Simon Rutar još 1880. godine. Da je ovaj prostor bio naseljen i u bakarno doba svedoče iskopani primerci žara napunjenih pepelom pronađeni na granici između Đenovića i Baošića 1840. godine. Postoji predanje, a za to i ima određenih dokaza, da je ovaj prostor bio naseljen i u antičko doba, odnosno da je tu postojala grčka naseobina Stoli, kako se i danas naziva lokalitet na zapadnoj strani Đenovića. Pretpostavlja se da je ta naseobina potonula u more prilikom nekog katasrofalnog zemljotresa, kao što je to bio slučaj sa Risnom i Rosama.
U naselju Đenovići živi 955 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 37,0 godina (34,7 kod muškaraca i 39,2 kod žena). U naselju ima 421 domaćinstvo, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,02.
Stanovništvo u ovom naselju veoma je heterogeno, a u poslednja tri popisa, primećen je porast u broju stanovnika.
- Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
|
|
Stanovništvo prema polu i starosti [3]
|
|
m |
|
|
ž |
? |
5 |
|
|
4 |
80+ |
8 |
|
|
31 |
75-79 |
8 |
|
|
15 |
70-74 |
22 |
|
|
22 |
65-69 |
26 |
|
|
37 |
60-64 |
33 |
|
|
33 |
55-59 |
31 |
|
|
34 |
50-54 |
40 |
|
|
42 |
45-49 |
41 |
|
|
49 |
40-44 |
47 |
|
|
51 |
35-39 |
44 |
|
|
45 |
30-34 |
33 |
|
|
37 |
25-29 |
41 |
|
|
46 |
20-24 |
49 |
|
|
47 |
15-19 |
42 |
|
|
52 |
10-14 |
56 |
|
|
32 |
5-9 |
43 |
|
|
32 |
0-4 |
51 |
|
|
43 |
prosek |
37 |
|
|
6 |
Domaćinstva
Broj domaćinstava po popisima od 1948-2003.
Godina popisa
|
1948.
|
1953.
|
1961.
|
1971.
|
1981.
|
1991.
|
2003.
|
Broj domaćinstava
|
139
|
223
|
184
|
152
|
233
|
270
|
433
|
|
Domaćinstva po broju članova po popisu od 2003.
Broj članova
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10 i više
|
Prosečan broj članova
|
Broj domaćinstava
|
421
|
72
|
94
|
89
|
110
|
39
|
11
|
6
|
-
|
-
|
-
|
|
Domaćinstva
Broj domaćinstava po popisima od 1948-2002.
Godina popisa
|
1948.
|
1953.
|
1961.
|
1971.
|
1981.
|
1991.
|
2002.
|
Broj domaćinstava
|
470
|
140
|
301
|
12
|
11
|
6
|
545
|
|
Domaćinstva po broju članova po popisu od 2002.
Broj članova
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10 i više
|
Prosečan broj članova
|
Broj domaćinstava
|
132
|
300
|
89
|
20
|
4
|
|
|
|
|
|
|
|
Stanovništvo prema delatnosti koju obavlja
Pol
|
Ukupno
|
Poljoprivreda, lov i šumarstvo
|
Ribarstvo
|
Vađenje rude i kamena
|
Prerađivačka industrija
|
Proizvodnja i snabdevanje...
|
Građevinarstvo
|
Trgovina
|
Hoteli i restorani
|
Saobraćaj, skladištenje i veze
|
Muški
|
212
|
-
|
2
|
-
|
41
|
5
|
6
|
29
|
19
|
24
|
Ženski
|
167
|
1
|
-
|
-
|
7
|
1
|
-
|
44
|
18
|
3
|
Oba
|
379
|
1
|
2
|
-
|
48
|
6
|
6
|
73
|
37
|
27
|
Pol
|
Finansijsko posredovanje
|
Nekretnine
|
Državna uprava i odbrana
|
Obrazovanje
|
Zdravstveni i socijalni rad
|
Ostale uslužne aktivnosti
|
Privatna domaćinstva
|
Eksteritorijalne organizacije i tela
|
Nepoznato
|
Muški
|
1
|
3
|
58
|
4
|
8
|
6
|
-
|
-
|
6
|
Ženski
|
2
|
3
|
20
|
14
|
36
|
12
|
1
|
-
|
5
|
Oba
|
3
|
6
|
78
|
18
|
44
|
18
|
1
|
-
|
11
|
Nekada je to bilo selo vinogradara, povrtlara, zanatlija, ribara i pomoraca. Danas više nema vinograda, sve je manje vrtova, malo je zanatlija, a ribarstvo je davno prestalo da bude osnovno zanimanje. Sada se domaćinstva najviše oslanjaju na turizam i ugostiteljstvo.
- Crkva Sv. Spiridona, sagrađena 1867. godine
- Crkva Sv. Stefana - vrijedna zbirka ikona i dveri iz crkve, radovi Petra i Georgija Rafailovića iz XVIII veka čuvaju se u crkvi Sv. Spiridona.
- Crkva Sv. Simeona Stolpnika - građena oko 1600. godine
- Crkva Sv. Nikole XIX vek
- Crkva Sv. Ilije-na brdu Kom (u ruševinama)(za koju se pretpostavlja da je iz doba Nemanjića)
- Spomenik poginulim borcima koji se nalazi kod izvora kod crkve Sv. Spiridona
- Manja nepoznata građevina(nije još utvrđeno šta je ta građevina), u kojoj je nađena veća količina predmeta i para iz 1800-te godine.
- ↑ Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2003, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Podgorica, septembar 2005, COBISS-ID 8764176
- ↑ Knjiga 1, Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Podgorica, septembar 2004, ISBN 86-84433-00-9
- ↑ Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Podgorica, oktobar 2004, COBISS.CG-ID 8489488