Pedro Fernández de Castro (kastiljski plemić)
Pedro Fernández de Castra - Kastilijanac (-, oko 1160. - Maroko, 18. august 1214.) bio je kastilijanski plemić i kraljevski majordom, poznat po vrludanju između Kraljevine Kastilje i Kraljevine Leon.[1]
| Pedro Fernández de Castra - Kastilijanac | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | oko 1160. - |
| Smrt | 18. august 1214. Maroko |
| Nacionalnost | Španjolac |
| Zanimanje | majordom |
| Poznat/a po | prevrtljivosti |
Historija
urediRođen je kao član u moćne kastilijanske porodične dinastiji Castro, koja je tokom 12. vijeka uspjela umnožiti svoje bogatstvo i moć zahvaljujući trzavicama između Kraljevine Kastilje i Kraljevine Leon, služeći naizmjenično kraljevima obaju kraljevstva.[2]
Kao i mnogi drugi mladi plemići toga doba i Pedro Fernández je započeo političku karijeru još za života svog oca Fernanda Rodrígueza, radivši kao guverner po nekim kastilijanskim gradovima. I on poput oca imao stalni kontakt sa leonskim dvorom, posjećujući svog ujaka kralja Fernanda II.[2]
Zbog tog ga je u ljeto 1189. kralj Alfonso VIII od Kastilje protjerao, tako je počeo njegov dvadesetogodišnji egzil u Leonu, gdje je dobio posao na dvoru.[2]
Negdje između 1190. - 1191. leonski kralj Alfonso IX postavio ga je za svog majordoma.[2] Početkom 1192. vratio se nakratko na dvor Alfonsa VIII iz Kastilje ali je i nadalje zadržao svoja imanja i položaje u Kraljevini Leon.[2]
Po svemu sudeći izgleda da je 1195. sudjelovao u Bitci kod Alarcosa i to na maurskoj strani, pa se zbog tog nije mogao vratiti u Kastilju.[2]
U kompliciranoj političkoj situaciji prije Bitke kod Navas de Tolosa (1212.) postao je gorljivi zagovornik ideje ponovnog zaoštravanja odnosa između Kraljevine Leon i Kraljevine Kastilje što ga je koštalo karijere, jer u međuvremenu došlo do zbližavanja dvaju kraljevstva, pa su ga u oba proglasili neprijateljem i protjerali.[2]
Posljednje dvije godine svog života proveo je u Maroku gdje je i umro.[2]