Paul Claudel
Paul Claudel (Villeneuve-sur-Fère, 6. kolovoza 1868. – Pariz, 23. veljače 1955.) je bio francuski pisac i diplomat, najpoznatiji po svojim dramama u stihu, koje često zrače katoličkim motivima.
| Paul Claudel | |
|---|---|
 | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 6. kolovoza 1868. Villeneuve-sur-Fère, Francuska |
| Smrt | 23. veljače 1955. Pariz, Francuska |
| Državljanstvo | francusko |
| Supružnik | Reine Sainte-Marie-Perrin |
| Partner | Rosalie Vetch |
| Djeca | Louise Vetch (1905-1996, kćer) |
| Rodbina | Louis-Prosper Claudel (otac) Louise Athénaïse Cerveaux (majka) Camille Claudel (sestra) |
| Obrazovanje | |
| Školovanje | Lycée Louis-le-Grand |
| Alma mater | Sciences Po |
| Zanimanje | pisac, diplomat |
| Opus | |
| Književni pravac | avangarda, modernizam |
| Književne vrste | drama, poezija, esej |
| Jezik | francuski jezik |
| Znamenita djela | |
| |
| Inspiracija | |
| Potpis | |
 | |
Rođen je 1868. godine u obitelji farmera i državnih službenika. Njegova starija sestra bila je poznata kiparica Camille Claudel. S obitelji se 1881. godine seli u Pariz, gdje upisuje Lycée Louis-le-Grand. U tinejdžerskim godinama je bio ateist, ali je doživio naglu konverziju kada je u crkvi Notre Dame u Parizu čuo crkveni zbor na Božić 1886. godine. Do kraja života će ostati pobožan katolik te će jedno vrijeme čak ozbiljno razmišljati o odlasku u benediktinski samostan. Studirao je političke znanosti na Sciences Po u Parizu.
Njegov plan za odlazak u samostan promijenio je ulazak u diplomaciju. Claudel će od 1893. do 1936. biti dio diplomatskog korpusa Francuske, služeći u nizu svjetskih gradova - vicekonzul u New Yorku i Bostonu, konzul u Pekingu, Shanghaiju i Tianjinu te vicekonzul u Fuzhouu, konzul u Pragu, Frankfurtu na Majni i Hamburgu, ministre plénipotentiaire u Riu de Janeiru i Kopenhagenu i, na koncu, ambasador u Tokiju, Washingtonu i Bruxellesu. Tokom Prvog svjetskog rata je služio u Brazilu, gdje je nadzirao slanje hrane iz Južne Amerike u Francusku. Tamo mu je tajnik bio Darius Milhaud, poznati kompozitor koji će napisati glazbu za nekoliko Claudelovih djela.
Godine 1927., pojavio se na naslovnici TIME-a za 21. ožujak.
Njegov privatni život bio je, na samom početku, obilježen dugom aferom s Rosalie Vetch, udanom ženom s četvero djece (jedno od njezine djece je bilo Claudelovo), koja je prekinula 1905. godine, kada ga je Vetchova ostavila za drugog muškarca. Godine 1906. se oženio Reine Sainte-Marie-Perrin.
Claudelov početni opus bio je inspiriran poezijom simbolista, posebice Arthura Rimbauda. Njegovi prvi radovi bili su prožeti odbacivanjem materijalnog i prihvaćanjem duhovnosti prožete katoličkom mišlju. Vrlo je rano razvio praktički jedinstven poetski stil te dug, bogat i nerimovan slobodni stih koji se često naziva verset claudelien. U kasnijoj karijeri prelazi na dramu, stvarajući drame u stihu prožete njegovim karakterističnim stihom. Među najpoznatijim djelima su mu Le Partage de Midi (1906.), L'Annonce Faite a Marie (1910.) i Le Soulier de Satin (1931.). U posljednjoj stvaralačkoj fazi piše i tekstove za muzička djela, među kojima se ističe tekst za "operu-oratorij" Jeanne d'Arc au Bûcher (1939.) Arthura Honeggera.
Godine 1936., nakon završetka političke karijere, povlači se u svoj dvorac u Branguesu. Godine 1946. izabran je u Académie française, sjedalo 13. Umro je u Parizu 1955. godine.