Žrtvenik ili oltar (latinski: altare) je svako mesto na kome se obavlja žrtveni obred. Obično se nalaze na posvećenim mjestima ili građevinama (hram, crkva, i sl.). Na njemu sveštenik prinosi žrtvu božanstvu.

Detalj slike Religion, Charles Sprague Pearce (1896).

Oltar vuče korene iz davnih verskih iskustava čovečanstva, ali je prisutan i u savremenim religijama. Nekada su oltari bili centralna mjesta drevnih vjerovanja (Stare Grčke, Egipta, Skandinavije, itd.). Danas su u uporabi oltari velikih svjetskih religija (kršćanstvo, hinduizam, budizam, judaizam, šintoizam, taoizam), ali i drugih vjerovanja (sotonizam, paganizam, i sl.).

Oltarski prostor u hrišćanskoj crkvi

uredi
 
Oltar ruske pravoslavne crkve

Oltar je najvažniji deo hrišćanske crkve. U hrišćanstvu se zove "časna trpeza" i nalazi se u oltarskom prostoru. On je uzdignutiji od ostalog dela hrama i od središnjeg dela (naosa) odvojen je ikonostasom. Reč oltar je latinskog porekla i znači uzvišeni žrtvenik, svetilište.

U pravoslavlju mora biti okrenut prema istoku, dok se u katoličanstvu nalazi na zapadu. U oltaru se na sredini nalazi sveti presto (časna trpeza).

Oltar simbolično predstavlja nebo gde po preimućstvu obitava Bog; smatra se najsvetijim mestom u hramu, pa u njega mogu ulaziti samo lica posvećena crkvenoj službi.[1]

Izvori

uredi
  1. Ljiljana Stošić, "Rečnik crkvenih pojmova", Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd

Eksterni linkovi

uredi