Kelibia
Kelibia (arapski: قليبية) je sa svojih 46,856 stanovnika[1] treći po veličini grad u Vilajetu Nabeul nakon Nabeula i Hammameta u Tunisu.
Kelibia
قليبية | |
---|---|
Panorama grada sa bizantinske fortifikacije | |
Koordinate: 36°51′N 11°6′E / 36.850°N 11.100°E | |
Država | Tunis |
Vilajet | Nabeul |
Vlast | |
- gradonačelnik | Farid Ben Rejeb |
Visina | 4[1] |
Stanovništvo (2018.) | |
- Grad | 46,856[1] |
Vremenska zona | UTC+1 (UTC) |
Poštanski broj | 8090 |
Karta | |
Geografske karakteristike
urediKelibia leži na obali Hamametskog zaljeva na vrhu Poluotoka Bon, udaljena 94 km jugoistočno od glavnog grada Tunisa.[2].
Historija
urediGrad je pod imenom Clypea osnovao sirakuški tiranin Agatokle kao bazu za invaziju na Sjevernu Afriku. Nakon njegova odlaska Kartažani su nastavili koristiti Clypeu kao svoju utvrdu.[2]
Za Prvog punskog rata konzul Marko Atilije Regul je 256. pne. opsjedao i zauzeo Clypeu sa namjerom da je koristi kao bazu za napad na Kartagu. Nakon pustošenja Poluotoka Bon, rimska ofenziva završila je sljedeće godine gorkim porazom pa se malo legionara vratilo na Apeninski poluotok.[2]
U vrijeme Trećeg punskog rata, konzul Lucius Calpurnius Piso Caesoninus opsjedao je grad, ali se zbog njegovog otpora morao povući.[2]
Julije Cezar je 45. pne. dodjelio gradu status Rimske kolonije. Prema Pliniju Starijem Clypea je kasnije postala slobodni grad sa kvalitetnom lukom u kojoj se rimska flota mogla skloniti.[2]
Privreda
urediDanašnja Kelibia je turistički resort poznat po lijepim plažama i citadeli, ali i po svojim stolarima koji proizvode stilski namještaj. Kélibia ima i četvrtu po veličini ribarsku luku u Tunisu, a po vinogradima u okolici grada uzgaja se muskat od kog se pravi bijelo vino popularno među Tunižanima.[2]
Kelibia je još od rimskih vremena bila poznata pomorska baza, ta tradicija sačuvana je do današnjih dana jer se u njoj danas nalazi Nacionalna pomorska škola.[2]