Histidin
Histidin (His, H) je esencijalna aminokiselina. 2-amino-3-imidazol-propinska kiselina.[3][4] Prvi put ga je izolovao nemački lekar Albreht Kosel 1896. godine. Hemijska formula histidina je: C3H4N2CH2CHNH2COOH
L-Histidin | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Drugi nazivi | 2-Amino-3-(1H-imidazol-4-il)propanoinska kiselina | ||
Identifikacija | |||
Abrevijacija | His, H | ||
CAS registarski broj | 71-00-1 | ||
PubChem[1][2] | 773 | ||
MeSH | |||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | C6H9N3O2 | ||
Molarna masa | 155.15 g mol−1 | ||
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
Infobox references |
Prehrana
urediHistidin se nalazi u voću kao što su banane, mesu i peradi i mleku i mlečnim proizvodima. Može da se nađe i u raznom povrću, ali u manjim količinama. Sa beta alaninom formira karnozin koji kao univerzalni suplement daje odlične rezultate u suplementaciji sportista (bodi bilding, atletika itd), u tretmanu autizma, alchajmerove bolesti i mnogim drugim oblastima.
Fiziologija
urediIz histidina enzimskom dekarboksilacijom nastaje histamin, važan biogeni amin.
Reference
uredi- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Darinka Koraćević, Gordana Bjelaković, Vidosava Đorđević. Biohemija. savremena administracija. ISBN 86-387-0622-7.
- ↑ David L. Nelson, Michael M. Cox (2005). Principles of Biochemistry (4th izd.). New York: W. H. Freeman. ISBN 0-7167-4339-6.
Literatura
uredi- Darinka Koraćević, Gordana Bjelaković, Vidosava Đorđević. Biohemija. savremena administracija. ISBN 86-387-0622-7.