Francuske prekomorske zajednice

Francuske prekomorske zajednice (francuski: Collectivité d'outre-mer, akronim COM) je naziv za prvi nivo administrativne podjele Francuske, u suštini to je status sličan kakav imaju Francuske pokrajine.


Ovaj članak dio je serije članaka na temu
Administrativna podjela Francuske

(uklj. prekomorske regione)

(uklj. prekomorske departmane)

Gradovi
Aglomerizacijske zajednice
Općinske zajednice
Udruge novih aglomerizacija

Općine
Općinski okruzi

Prekomorske zajednice
Zajednica sui generis
Prekomorska zemlja
Prekomorski teritoriji
Otok Clipperton

Karakteristike

uredi

Francuzi imaju četiri vrste prekomorskih teritorija, pored gore navedonog postoje i Prekomorski departmani (francuski: Département d'outre-mer akronim DOM) i Francuske prekomorske teritorije (francuski: Territoires d'outre-mer akronim TOM) koje zbog nekih zajedničkih osobina često zovu DOM / TOM. [1] Pored te tri postoji i četvrta vrsta a to je Nova Kaledonija koja je zajednica sui generis (collectivité sui generis). [2]

Za razliku od Britanskih prekomorskih teritorija koji nisu po ustavu dio Velike Britanije - dakle nisu dio nacionalnog teritorija, te teritorije su sastavni dio Republike Francuske. [1]

Lista Francuskih prekomorskih zajednica

uredi
  •   Francuska Polinezija, ona ima visok stupanj autonomije i dvije posebne titule u svojoj administraciji; Predsjednik Francuske Polinezije (Président de la Polynésie française), koji je na čelu lokalne vlade i Prekomorska zemlja (Pays d'outre-mer). Ta je reforma provedena 27. februara 2004.

Historija

uredi

Status brojnih francuskih prekomorskih teritorija, - ostataka nekadašnjeg Francuskog kolonijalnog imperija radikalno se izmjenio početkom 1970-ih. Tad je arhipelag Komori u Indijskom oceanu prograsio nezavisnost - 1975., uz izuzetak otoka Mayotte, koji se odlučio ostati unutar Francuske, slijedio ga je 1977. Džibuti na Rogu Afrike, a 1980. anglo - francuski pacifički kondominij Novi Hebridi, pod imenom - Vanuatu. [1]

Mayotte je uzdignut u status teritorijalne zajednice - 1976, a nakon tog 1985. i sjevernoamerički arhipelag Saint-Pierre i Miquelon. Francuska je dala Mayottu, status departmana - 2001., a 2011. status Prekomorskog departmana. [1]

Jedine zemlje koje su zadržale status prekomorske teritorije su Francuska Polinezija (s glavnim gradom Papeete na otoku Tahiti), Nova Kaledonija, Wallis i Futuna na Pacifiku i Adelina zemlja na Antarktiku. Te teritorije imaju prilično veliku autonomiju, osim u resorima koji su ostali rezervirani za metropolu, poput vanjskih poslova i odbrane. Njima se vlada kroz različite, ali u biti slične administrativne strukture, obično imaju izabrano vijeće sa presjednikom, koji su ipak podređeni predstavniku Francuske Republike.

Za Novu Kaledoniju je 1998. donesena odluka da se u roku od 15 do 20 godina izvrši potpuni prijenos vlasti. [1] Pa je ona dobila specijalni status zajednice sui generis (collectivité sui generis). [2]

Ustavnom reformom izglasanom 28. marta 2003. promijenjen je status većine bivših prekomorskih teritorija (Territoires d'outre-mer - TOM) u Francuske prekomorske zajednice (Collectivité d'outre-mer- COM).

Izvori

uredi
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 The overseas territories (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 06. 05. 2013. 
  2. 2,0 2,1 Les Collectivités (francuski). Ministre des Outre-Mer. Pristupljeno 06. 05. 2013. 

Vanjske veze

uredi