Firentinski koncil
Firentinski koncil (originalno Bazelski koncil) bio je ekumenski koncil biskupa i ostalih velikodostojnika Rimokatoličke crkve. Počeo je godine 1431. u Baselu, a kasnije postao poznat kao Koncil u Ferrari nakon što je papa Eugen IV. dekretom odredio da se nastavi u Ferrari . Koncil se godine 1439. preselio u Firenzu zbog prijetnje kuge i financijske podrške dinastije Medici. Prvotna lokacija u Baselu odražavala je želju reformski nastrojenih sudionika da se sretnu van teritorija Papske države, Svetog rimskog carstva ili kraljeva Aragona i Francuske, čiji se utjecaj nastojao izbjeći. Ambrogio Traversari je prisustvovao Bazelskom koncilu kao legat pape Eugena IV..
Koncil u Baselu-Ferrari-Firenzi | |
---|---|
Datum | 1431-1445 |
Prihvaćen od | katoličanstvo |
Prethodni koncil | Koncil u Konstanzu |
Sljedeći koncil | Peti lateranski koncil |
Sazvao | papa Martin V. |
Predsjedao | Kardinal Julian Cesarini, kasniji papa Eugen IV. |
Sudionici | vrlo malo u ranim sjednicima, kasnije 117 Latina i 31 Grk |
Teme rasprave | husiti, Istočno-zapadna šizma |
Dokumenti i izjave | nekoliko papskih bula, kratkotrajno pomirenje s pravoslavnim crkavam, pomirenje s delegacijom Armenaca |
Kronološki popis ekumenskih sabora | |
Koncil se sazvao u periodu kad je koncilski pokret bio snažan, a autoritet pape slab. Pod pritiskom zahtjeva za crkvenom reformom papa Martin V. odobrio je dekret Koncila u Konstanzu (9. oktobra 1417.) kojim se pape obavezalo da periodički sazivaju koncile. Na isteku prvog roka određenog tim dekretom, papa Martin V. je postupio u skladu s njim i sazvao koncil u Paviji. Zbog epidemije na tom području koncil se gotovo odmah preselio u Sienu (v. Koncil u Sieni) i raspustio—zbog još uvijek potpuno nerazjašnjenih okolnosti—upravo u trenutku kada je počeo raspravljati o reformama(1424).
Sljedeći je koncil sazvan tek nakon sedam godina (1431) u Baselu, po naredbi pape Martina, koji je za predsjedavajućeg odredio Juliana Cesarinija, vrlo poštovanog prelata. Sam Martin je međutim umro prije otvaranja koncila.
Koncil se raspadao i selio nekoliko puta. Reformatori su smanjivali ovlasti pape i sebe proglašavali višim autoritetom. Jedna je frakcija izabrala antipapu Feliksa V koji se deset godina predstavljao kao pravi papa.
Koncil je uspješno izglasao ponovno ujedinjenje sa Istočnim crkvama. Usuglašeni su stavovi o papinom primatu, čistilištu, i i spornoj riječi Nikejskog kreda. Dekret međutim nije imao odjeka po Bizantu i drugim pravoslavnim zemljama, pa tamo nije zaživio.
Vanjske veze
uredi- Catholic Encyclopedia: Council of Basle
- Catholic Encyclopedia: Ferrara
- Catholic Encyclopedia: Council of Florence