Muhamed Kadić
Muhamed Kadić je bosanskohercegovački arhitekta, čija djela pripadaju modernoj arhitekturi. Djelovao je prije i poslije Drugog svjetskog rata.
.jpg)
Rođen 1906. godine u Mostaru. U Sarajevu je završio srednju tehničku školu. Nastavnici su mu bili Dušan Smiljanić i Helen Baldasar, pripadnici prve generacije arhitekata Moderne. Pod njihovim uticajem, godine 1926. upisao se na Arhitektonski fakultet u Pragu. Zbog revolucionarne agitacije, bio je protjeran iz Češke 1932. godine i istovremeno mu je zabranjen povratak u Jugoslaviju. Promjenom političkih okolnosti, vratio se u Sarajevo. Diplomirao je u Pragu tek 1939. godine.
Najveći dio radnog vijeka posvetio je planiranju i izgradnji industrijskih i poljoprivrednih objekata. Dobitnik je nagrade ZAVNOBiH-a 1982. godine, Šestoaprilske nagrade Grada Sarajeva te nagrade "27. juli" 1978. god. Dopisnim članom Akademije nauka i umjetnosti BiH postao je 1973., a redovni dvije godine kasnije.
Arhitektonska ostvarenja uredi
Godine 1940. Braća Reuf i Muhamed Kadić 1940. godine osnivaju svoj samostalni projektantski studio u Sarajevu. Ovaj studio je ostao aktivan do 1942. godine. Nakon toga iselili su se u Dubrovnik. Tada privremeno obustavljaju svoju profesionalnu projektantsku karijeru do kraja II svjetskog rata. Nakon rata zapošljavaju se u Projektantski zavod Narodne Republike Bosne i Hercegovine gdje su svoje prethodno projektantsko iskustvo stavili u funkciju obnove.
Njihove građevine, koje karakteriziraju čiste funkcionalne forme, sačuvale su se do danas. Iza sebe su ostavili niz ostvarenja koja predstavljaju avangardu arhitektonskih djela.
- Stambeno-poslovni objekat Vakufa Čokadži Sulejmana, čija gradnja je završena 1939. godine, po projektu Reufa Kadića.[1]
- Stambeno-poslovni objekat Vakufa Hovadža Kemaludina.[2]
- Uz ovaj objekat je i popularno nazvani Neboder JAT-a
- Stambena zgrada Vakufa Jakub-paše sagrađena je 1940. godine. Zgradu je, po povratku sa studija u Pragu, projektovao Muhammed Kadić.
- Zgrada Penzionog fonda iz 1943. godine,[3]
- Stambeni kompleks na Džidžikovcu od 7 zgrada urađenih 1948 i jednom iz 1959, po zajedničkom projektu braće Kadić[4] Tok građenja i tehnologije izgradnje kompleksa Džidžikovac u zimskim uslovima, dio je istorije bosanskohercegovačke arhitekture. Izgradnja se odvijala uz pomoć takozvanih zatvorenih skela, unutar kojih se gradilo u svim vremenskim uslovima.
Vanjski linkovi uredi
Izvori uredi
- ↑ „Stambeno-poslovni objekat Vakufa Čokadži Sulejmana”. Komisija za nacionalnih spomenika BiH. Pristupljeno 9. 2. 2017.[mrtav link]
- ↑ „Stambeno poslovni objekat Vakufa Hovadža Kemaludina (Mekteb)”. Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika BiH. Pristupljeno 9. 2. 2017.
- ↑ „Zgrad Penzionog fonda u Sarajevu”. Komisija za nacionalne spomenike. Pristupljeno 13. 9. 2016.
- ↑ „Stambeni kompleks na Džidžikovcu”. Komisija za nacionalne spomenike. Pristupljeno 13. 9. 2016.[mrtav link]
