Petnica (Valjevo)

Za ostale upotrebe, v. Petnica (razvrstavanje).

Petnica je naseljeno mesto grada Valjeva u Kolubarskom okrugu. Prema popisu iz 2011. bilo je 697 stanovnika.

Petnica


Petnica

Osnovni podaci
Država  Srbija
Upravni okrug Kolubarski
Grad Valjevo
Stanovništvo
Stanovništvo (2022) 697
Geografija
Koordinate 44°14′30″N 19°55′31″E / 44.241666°N 19.925166°E / 44.241666; 19.925166
Nadmorska visina 236 m
Petnica na mapi Srbije
Petnica
Petnica
Petnica (Srbije)
Ostali podaci
Pozivni broj 014
Registarska oznaka VA


Koordinate: 44° 14′ 30" SGŠ, 19° 55′ 31" IGD

Istorija

uredi

Selo Petnica je veoma staro. Prve porodice su se u njega doselile već početkom 15. veka. Najstariji poznati pisani dokument je Petnički Psaltir iz 1488. godine koji svedoči ne samo o postojanju sela Petnica, već i o manastiru i školi pri njemu. Manastir su Turci spalili i potpuno uništili u 18. veku, ali i dalje postoji crkva, poslednji put obnovljena 1864. godine na temeljima stare, mnogo puta rušene i pljačkane, manastirske crkve. Prilikom kopanja temelja za objekte Stanice otkriveni su ostaci starog petničkog groblja ("bobije") koji su preneseni u današnju crkvu. Na mestu današnje istraživačke stanice postojala je škola, izgrađena 1925. god.

Teren sela geografski pripada valjevskom krasu koji čini niz niskih i srednjih planina raščlanjenih mrežom dolina, kotlina i klisura. One su pretežno sastavljene od krečnjaka, pa u sebi kriju brojne pećinske kanale, galerije, šupljine i dr. Okolina sela je bogata raznovrsnim biljnim i životinjskim svetom. Petnica obiluje površinskim i podzemnim vodama. Kroz selo protiče rečica Banja, koja izvire iz Petničke pećine, i potok Pocibrava koji selo deli na dva dela - brdski (južni) i ravniji (severni) deo. Na Pocibravi je 1990. godine izgrađena zaštitna brana namenjena zaštiti od bujica i tako dobijeno malo jezero površine 2 ha. Na obalama jezera su ptice selice i močvarice već formirale svoja staništa, dok su ga brojni valjevski ribolovci proglasili za svoje omiljeno „lovište“.

Petnička pećina

uredi
 
Donja pećina - izvor reke Banje

Petnica je, ipak, najpoznatija po istoimenoj pećini koja se nalazi na 300 m od Istraživačke stanice. U pećini i njenoj neposrednoj okolini pronađena su najstarija svedočanstva o životu ljudi u zapadnoj Srbiji. Istraživanje ovog arheološkog lokaliteta počelo je u prošlom veku kada su prva istraživanja obavili Josif Pančić i Jovan Cvijić. Pored arheološke ona poseduje i veliku speleološku i paleontološku vrednost. Pećina se sastoji od oko 600 m dugih kanala i brojnih odaja. Podeljena je na dva dela - Gornju i Donju pećinu. Donja je znatno manja od Gornje, ali ima prohodniji ulaz. Iz nje izvire ponornica Banja. Gornja pećina je, pak, većih dimenzija i predstavlja splet odaja i kanala. Njena najprostranija odaja (tzv. Koncertna dvorana) ima prirodno osvetljenje koje potiče od dva otvora ("vigledi") na tavanici. Sve ove osobine, kao i pogodni klimatski faktori, pružile su idealne uslove za sigurno sklonište ljudima i život retkim životinjskim i biljnim vrstama. Arheološko-antropološka istraživanja sprovedena 1969. godine potvrdila su da je arheološki lokalitet koji se nalazi ispred ulaza u Petničku pećinu, prvo kompletno neolitsko stanište u Jugoslaviji, staro 6000 godina. Na drugom lokalitetu, u samoj pećini, otkriveno je ognjište, kosti pećinskog medveda, hijene, srndaća, ali i delovi vojničke opreme iz perioda Rimljana (uključujući i kockice za igru), ostaci srednjovekovnih zbegova lokalnog stanovništva i dr. Najčešće iskopine ispred pećine su brojna oružja i ostaci keramičkih posuda kojima su se služili neolitski ljudi. I pored velikog broja artefakata, ovo nalazište još uvek nije potpuno istraženo i stalni je predmet ineteresovanja programa arheologije u Istraživačkoj stanici, ali i stručnjaka iz svih krajeva Jugoslavije i inostranstva. Na mestu Bela stena, na oko 5 km od Petnice su otkriveni uljni škriljci i bogato nalazište fosilnih biljnih i životinjskih ostataka iz ranijih geoloških epoha. Nedavno je, zahvaljujući stručnjacima IS Petnica i uz pomoć rumunskih paleontologa, jedan od fosila identifikovan kao do sada nepoznata i nova vrsta pelikana - srpski pelikan (Pellicanus serbica). Zanimljivo je da je geograf Jovan Cvijić još dvadesetih godina prošlog veka predlagao da Univerzitet u Beogradu napravi centar za terensku praksu svojih studenata upravo u Petnici, obrazlažući to izvanrednim prirodnim i istorijskim okruženjem na malom prostoru i dobrom saobraćajnom pozicijom. Cvijić je smatrao da je okolina Petničke pećine idealna za osnivanje ustanove pri tadašnjoj Visokoj školi u kojoj bi se mladi okupljali i bavili naukom.

Demografija

uredi

U naselju Petnica živi 471 punoletni stanovnik, a prosečna starost stanovništva iznosi 37,8 godina (37,6 kod muškaraca i 38,0 kod žena). U naselju ima 192 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,20.

Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je porast u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija
Godina Stanovnika
1948. 360 [1]
1953. 401
1961. 408
1971. 439
1981. 414
1991. 483 481
2002. 626 614
Etnički sastav prema popisu iz 2002.
Srbi
  
610 99.34%
Hrvati
  
1 0.16%
Nemci
  
1 0.16%
nepoznato
  
2 0.32%


Vidi još

uredi

Reference

uredi
  1. Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
  2. Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7

Spoljašnje veze

uredi