Leopoldo Calvo-Sotelo

Leopoldo Ramón Pedro Calvo-Sotelo y Bustelo, 1st Marquess of Ría de Ribadeo (španski izgovor: [leoˈpoldo ˈkalβosoˈtelo i βusˈtelo]; 14. april 1926 – 3. maj 2008), poznat kao Leopoldo Calvo-Sotelo bio je španski političar koji je služio kao premijer Španije od 1981 do 1982.

Najodličniji
Leopoldo Calvo-Sotelo
premijer Španije
Na položaju
25. februar 1981 – 1. decembar 1982
MonarhJuan Carlos I
DeputyRodolfo Martín Villa
Juan Antonio García Díez
PrethodiAdolfo Suárez
SlijediFelipe González
drugi vicepremijer Španije
Na položaju
9. septembar 1980 – 25. februar 1981
PremijerAdolfo Suárez
PrethodiFernando Abril Martorell
SlijediJuan Antonio García Díez
ministar ekonomije
Na položaju
9. septembar 1980 – 25. februar 1981
PremijerAdolfo Suárez
PrethodiFernando Abril Martorell
SlijediJosé Luis Leal Maldonado
ministar za odnose sa evropskm zajednicama
Na položaju
25. februar 1978 – 9. septembar 1980
PremijerAdolfo Suárez
PrethodiOffice created
SlijediEduardo Punset
ministar javnih radova
Na položaju
4. jul 1976 – april 1977
PremijerAdolfo Suárez
PrethodiAntonio Valdés
SlijediLuis Ortiz González
ministar trgovine
Na položaju
13. decembar 1975 – 6. jul 1976
PremijerCarlos Arias Navarro
PrethodiJosé Luis Cerón Ayuso
SlijediJosé Lladó
član Kongresa deputata
Na položaju
22. jul 1977 – 31. august 1982
Izborna jedinicaMadrid
Na položaju
28. jul 1983 – 23. april 1986
Izborna jedinicaMadrid
Lični detalji
RođenjeLeopoldo Ramón Pedro Calvo-Sotelo y Bustelo
(1926-04-14)14. 4. 1926.
Madrid, Španija
Smrt3. 5. 2008. (dob: 82)
Pozuelo de Alarcón, Španija
PočivališteGroblje Ribadeo, Galicija, Španija
Nacionalnostšpansko
Politička strankaUnija demokratskog centra
(1977-1983)
Supružnik/ciMaría del Pilar Ibáñez-Martín Mellado
DjecaLeopoldo (r. 1957)
Juan (r. 1958)
María del Pilar (r. 1959)
Pedro (r. 1960)
Víctor María (r. 1961)
José María (r. 1964)
Andrés (r. 1965)
Pablo (r. 1965)
Religijarimokatoličanstvo
Potpis

Rodio se u uglednoj madridskoj porodici kao sin Josea Calva Sotela, ministra financija u diktaturi Miguela Prima de Rivere i jednog najistaknutijih desničarskih političara 1930-ih. Ubistvo njegovog oca u julu 1936. je bilo okidač za pobunu koja će dovesti do građanskog rata, sloma Druge republike i uspostave Francove diktature. U novom režimu se mladi Calvo-Sotelo obrazovao, diplomirao kemiju te postao predsjednik željezničke kompanije RENEFE. Sa vremenom je postao nezadovoljan režim te se počeo povezivati sa pristašama obnove ustavne monarhije pod Francovim designiranim nasljednikom Juanom Carlosom.

Calvo Sotelo je imenovan kao ministar u vladi tvrdokornog frankista Carlosa Ariasa Navarra, ali je zadržao mjesto kada je u julu 1976. premijerom postao Adolfo Suarez, koji će ubrzo provesti dalekosežne reforme, prije svega uvođenje višestranačja. Calvo Sotelo mu se pridružio te trijumfirao na prvim izborima 1977. kao član Suarezove novoosnovane Unije demokratskog centra (UCD). Suarezova stranka je pobijedila i 1979. godine, ali se nakon donošenja Ustava počela dijeliti na frakcije. Suarez je podnio ostavku odredivši Calva Sotela za svoga nasljednika. Nedugo prije formalne primopredaje izveden je pokušaj puča nakon koga je Calvo Sotelo preuzeo dužnost. Mandat mu je obilježilo nastojanje da se Španija priključi NATO-u, ali i ekonomski problemi, porast nezaposlenosti i faktički raspad stranke koja je na izborima 1982. godine gotovo nestala iz Cortesa. Vlast su preuzeli socijalisti na čelu sa Felipeom Gonzalezom.