Ida Sabo

Ida Sabo (mađ. Szabó Ida; 1915 - 2016.), učesnica Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politička radnica SFRJ, SR Srbije i SAP Vojvodine i junak socijalističkog rada.

IDA SABO
Datum rođenja	6. jul 1915.
Mesto rođenja	Pečuj Austrougarska
Članica KPJ od	1935.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Odlikovanja	Orden junaka socijalističkog rada Orden bratstva i jedinsta Orden zasluga za narod sa zlatnim vencem Orden za hrabrost Partizanska spomenica 1941.

Biografija

Jugoslovenskim ženama niko nije poklonio ravnopravnost već su one svojim učešćem u narodnooslobodilačkoj borbi, i to masovnim učešćem – sa oružjem u ruci, izborile.

– Partizanke - Žene u Narodnooslobodilačkoj borbi

Rođena je 6. jula 1915. godine u Pečuju.

Kao trinaestogodišnjakinja, postala je tekstilna radnica a zatim je radila u jednoj subotičkoj štampariji. Rano se priključila radničkom i sindikalnom pokretu učestvujući akcijama i štrajkovima Ujedinjenih radničkih sindikalnih saveza Jugoslavije (URSSJ-ovih sindikata). U Savez komunističke omladine Jugoslavije je primljena 1934. Zbog političke aktivnosti morala je da ode iz Subotice. Otišla je u Ljubljanu gde je primljena u KPJ 1939. Obavljala je dužnosti sekretara Okružnog komiteta SKOJ-a za Ljubljanu.

»Za njen život nije nikad bila vezana nikakva afera, nije stekla materijalno bogatstvo, živi od svoje penzije. Doživela je da vidi rušenje sveta koji je gradila, povampirenje fašizma i sigurno nebrojeno mnogo svojih i tuđih, životnih nepravdi.«

Ljiljana Jokić Kaspar o Idi Sabo

Pripada grupi komunista koji su organizovali ustanak u Jugoslaviji 1941. godine i Narodnooslobodilačku borbu. Uhapšena je 1942. ali je ubrzo puštena iz zatvora. Priključila se slovenačkim partizanima, gde je do završetka rata obavljala odgovorne partijske zadatke: članica i sekretar Okružnog komiteta SKOJ-a za Ljubljanu, članica Pokrajinskog komiteta SKOJ-a za Sloveniju, članica Okružnog komiteta KPJ za više okruga, a zatim i u Glavnom štabu Narodnooslobodilačke vojske i partizanskih odreda Slovenije.

Posle oslobođenja, obavljala je odgovorne političke dužnosti u partijskim, sindikalnim i državnim organima, prvo u Sloveniji a zatim u Vojvodini, Srbiji i Jugoslaviji. Birana je za poslanicu republičke i savezne skupštine, poslanicu Skupštine Autonomne Pokrajine Vojvodine, gde je u periodu 1963—1967. obavljala dužnost potpredsednice. Birana je za potpredsednicu Pokrajinskog odbora AFŽ-a Vojvodine (1946). Obavljala je i druge odgovorne dužnosti u Savezu udruženja boraca Narodnooslobodilačkog rata i Socijalističkom savezu radnog naroda Jugoslavije. Bila je članica Predsedništva SFRJ, Predsedništva Srbije i Saveta federacije.

Dunja Popović, unuka Ide Sabo, opisala je pojedine segmente njenog života kroz pripovetke "Subotički rekvijem" i "Sudija prekog suda" u knjizi "Taoci straha" (izdanje Nova Poetika, 2020.). Idino ime zamenjeno je, tom prilikom, fiktivnim imenom Erika Ferenc.

Odlikovanja

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su Orden junaka socijalističkog rada, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom i dr.

Literatura

Portal NOB Segment isključivo posvećen Narodnooslobodilačkoj borbi.

• Jugoslovenski savremenici - Ko je ko u Jugoslaviji. Hronometar, Beograd 1970. godina.

Vanjske veze

• Grad protiv mačeće mafije („Politika“, 18. jun 2009)
• Prljavi snovi o sreći