Gwardia Ludowa
Gwardia Ludowa ili Narodna garda (prevedeno sa poljskog) akronim: GL, bila je podzemna oružana organizacija Poljske radničke partije osnovana u jeku Drugog svjetskog rata - 1942.[1]
| Gwardia Ludowa | |
|---|---|
 | |
| Zemlja |  Poljska |
| Tip | pokret otpora |
| Angažovanje | ratovi: Drugi svjetski rat |
| Komandanti | |
| Komandant | Štab trojice |
Gwardia Ludowa je stvorena na bazi lokalnih organizacija Poljske radničke partije, pa je svaki član Poljske radničke partije ujedno bio i gardist.[1] Osnovana je kao rival puno brojnije Armie Krajowe.
Glavni cilj Narodne garde bio je potaknuti oružani ustanak, mobiliziranjem što više stanovnika za borbu protiv jedinica Wehrmachta i tako pomoći Crvenoj armiji.[1]
Akcijama garde je rukovodio Centralni komitet Poljske radničke partije, ustvari štab od tri člana, koji je kordinirao svoje operacije sa Crvenom armijom. Članovi štaba trojice bili su; Bolesław Mołojec - "Edward", Marian Spychalski -"Marek" i Franciszek Jóźwiak - "Witold".[1]
Gwardia Ludowa organizaciono je podjelila zemlju na šest okruga; I - Varšavski (njeni kvartovi bili su direktno subordinirani od glavnog štaba), II - Lublinski, III - Radomski (od 1943. Radom-Kielce), IV - Krakovski, V - Lodzki i VI - Šlesko - Lavovski (do 1943., nakon tog je podređen Sovjetskim partizanima).[1]
Polovicom 1942. Gwardia Ludowa imala je otprilike 3000 boraca, a u jesen 1943. oko 6000–7000. Njene akcije su se ispočetka uglavnom svodile na sabotaže, diverzije, prikupljanje oružja i financijskih sredstava. Naročito su odjeknule diverzije u varšavskom Café Clubu u oktobru 1942. i julu 1943.[1]
Garda je od maja 1942. počela organizirati i partizanske odrede, koji su do jeseni 1943. imali oko 1500 boraca, među njima i vojnike Crvene armije i bjegunce iz njemačkih zarobljeničkih logora.[1]
Gwardia Ludowa je 1944. prezvana u Armiju Ludowu (Narodnu armiju)[1], koja je postala jezgro budućih oružanih snaga Narodne Republike Poljske. Čitavo vrijeme svog djelovanja izdavala je i novine - Gwardzista.[1]
