Show Boat (film, 1936)

Show Boat je američki crno-bijeli filmski mjuzikl snimljen 1936. godine u režiji Jamesa Whalea. Predstavlja drugu po redu adaptaciju istoimenog romana Edne Farber, odnosno prvu adaptaciju istoimenog brodvejskog mjuzikla. Radnja je smještena na rijeku Misssissippi u 19. vijeku, te prikazuje kako se kćer kapetana zabavljačkog broda (koju tumači Irene Dunne) zaljubi u profesionalnog kockara (koga tumači Alan Jones.

Show Boat
Irene Dunne i direktor fotografije na setu filma
RežijaJames Whale
ProducentCarl Laemmle, Jr.
ScenarioOscar Hammerstein II (također tekstovi pjesama)
PredložakShow Boat; autor:
Edna Ferber (originalni roman)
Show Boat (mjuzikl)
UlogeIrene Dunne
Allan Jones
Charles Winninger
Paul Robeson
Helen Morgan
Helen Westley
Hattie McDaniel
Queenie Smith
Sammy White
MuzikaJerome Kern
FotografijaJohn J. Mescall
MontažaBernard W. Burton
Ted Kent
StudioUniversal Studios
DistribucijaUniversal Pictures
Datum(i) premijere
17. 5. 1936 (1936-05-17)
Trajanje113 min.
Zemlja Sjedinjene Države
Jezikengleski

Show Boat je producirao studio Universal Pictures sedam godina nakon nijeme verzije u napravljene u vrijeme tranzicije na zvučni film, a u kojoj su se koristili pojedini zvučni segmenti sa pjesmama koje nemaju veze sa mjuziklom. Originalni producent Carl Laemmle je bio nezadovoljan filmom i godinama je pokušavao stvoriti novu, "pravu" verziju. Za razliku od prethodne verzije, u ovoj ne samo da je korišten autentični brodvejski materijal, nego je i uložena i izuzetna briga o kostimima i rekvizitima. Trud se isplatio, te je Show Boat dobio izuzetne pohvale kritike, a gledanost je bila takva da se Universal uspio spasiti od financijske propasti.

Kasnijih godina, međutim, nije bio dostupan gledateljima. Razlog je bio u tome što su 1940-ih prikazivačka i druga prava prodana Metro-Goldwyn-Mayeru, koji je namjeravao stvoriti vlastitu, mnogo spektakularniju verziju, konačno dovršenu 1951. godine. Kao dodatni razlog se navodi i to što je u verziji iz 1936. godine nastupio i pjevač Paul Robeson, koji se zbog komunističkih uvjerenja našao na crnoj listi.

Verzija iz 1936. godine se, pak, među filmskim historičarima, obično navodi kao najbolja od sve tri ekranizacije Farberinog romana.

Uloge

uredi

Izvori

uredi

Vanjske veze

uredi