Lisabonska patrijarhija
Lisabonska patrijarhija (latinski: Patriarchatus Lisbonensis {Ulixbonensis}[1], portugalski: Patriarcado de Lisboa) je jedna od pet formalno najviših metropolija Katoličke crkve čiji prelati nose titulu patrijarha, ostala četiri su: jeruzalemski, istočnoindijski, venecijanski i sam papa koji je Patrijarh zapada.
| Lisabonska patrijarhija Patriarchatus Lisbonensis | |
|---|---|
 | |
| Država |  Portugal
|
Historija
urediLisabon je u 4. vijeku postao biskupija[1], ali je od 711. podpao pod Maure pod kojima je ostao sve do polovice 12. vijeka.
Lisabonska biskupija je 1393. uzdignuta u rang nadbiskupije, a prvi nadbiskup postao je João Anes (umro 1402.) U to vrijeme Lisabonska nadbiskupija imala je pod sobom brojne sufraganske biskupije na jugu i središtu Portugala. Tokom 15. i 16. vijeka se broj njegovih sufraganskih biskupija povećao onima iz kolonija.[2]
Papa Klement XI. je 1716. uzdigao lisabonsku nadbiskupiji u rang patrijarhije, proglasivši Lisabonsku katedralu, dotadašnju kraljevsku kapelu, patrijarhijskom bazilikom.[2] Prvi patrijarh postao je dotadašnji nadbiskup Tomás de Almeida (1670.-1754.).
Do danas su na toj funkciji izredalo njih šesnaestorica, koji su svi odreda nakon inauguracije na prvom kardinalskom konzistoriju proglašavani kardinalima.[2]
Danas Lisabonska patrijarhija pod sobom ima 7 sufraganskih biskupija; Angra, Funchal, Guarda, Leiria-Fátima, Portalegre-Castelo Branco, Santarém i Setúbal, a aktualni patrijarh je Manuel Clemente, koji je i kardinal.[1]
Izvori
uredi- ↑ 1,0 1,1 1,2 „Patriarchate of Lisboa {Lisbon}” (engleski). Catholic Hierarchy. Pristupljeno 29. 1. 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „No Curso dos Tempos” (portugalski). Patriarcado de Lisboa. Pristupljeno 29. 1. 2018.
