Osachi Hamaguchi
- Ovo je japansko ime; porodično ime je Hamaguchi.
Hamaguchi Osachi (Kyūjitai: 濱口 雄幸; Shinjitai: 浜口 雄幸, also Hamaguchi Yūkō, 1. april 1870 – 26. august 1931) bio je japanski političar koji je u dva navrata - od 1929. do 1930. te 1931. godine - služio kao premijer Japana, te bio istaknuti vođa liberalne stranke Rikken Minseitō.
| Hamaguchi Osachi | |
|---|---|
| 濱口 雄幸 | |
 | |
| 17. premijer Japana | |
| Na položaju 10. mart 1931 – 14. april 1931 ostavka | |
| Monarh | Hirohito |
| Prethodi | Kijūrō Shidehara (v.d.) |
| Slijedi | Wakatsuki Reijirō |
| Na položaju 2. jul 1929 – 14. novembar 1930 | |
| Monarh | Hirohito |
| Prethodi | Tanaka Giichi |
| Slijedi | Kijūrō Shidehara (v.d.) |
| Lični detalji | |
| Rođenje | 1. 4. 1870. Kōchi, Japan |
| Smrt | 26. 8. 1931. (dob: 61) Tokyo, Japan |
| Počivalište | Groblje Aoyama, Tokyo, Japan |
| Politička stranka | Rikken Minseitō (1927–1931) |
| Ostale političke afilijacije |
|
| Supružnik/ci | Natsuko Hamaguchi |
| Alma mater | Tokijski carski univerzitet |
| Potpis |  |
Hamaguchi je rođen u činovničkoj porodici, a karijeru je nakon diplome na Tokijskom carskom univerzitetu započeo 1895. zaposlivši se u Ministarstvu financija. Napredovao je u službi sve dok 1914. nije imenovan zamjenikom ministra financija. Priključio se stranci Rikken Dōshikai, a potom stranci Kenseikai kao čiji kandidat je 1915. izabran u japansku Dijetu.
Godine 1924. je postao ministar financija u Katōvoj vladi, te je zadržao u prvoj vladi Wakatsukija, gdje je inzistirao na politici rezova u svrhu poboljšanja financija nakon katastrofalnog potresa Kanto. U Wakatsukijevoj vladi je služio i kao ministar vanjskih poslova, a nakon njenog pada je 1927. postao vođa stranke Rikken Minseito.
Premijerom je postao nakon pada Tanakine desničarske vlade 1929. godine. U vanjskoj politici je pokušavao odustajati od militarističkih pustolovina u Aziji i Pacifiku i umjesto toga inzistirao na unutrašnjim reformama. Taj kurs je ispočetka podržavao i car Hirohito, ali ga je ozbiljno ugrozila Velika ekonomska kriza. Hamaguchijevi pokušaji da joj se suprostavi vezivanjem jena uz zlatni standard su završili katastrofom. Njegov je položaj dodatno otežala ratifikacija Londonskog pomorskog sporazuma koje ja izazvala neprijateljstvo čak i prema liberalima obično tolerantne Carske mornarice. Hamaguchi je brzo postao nepopularan među širokim slojevima stanovništva, ali je posebno bio omražen u ultranacionalističkim krugovima, poput organizacije Aikoku-sha čiji je član Tomeo Sagoya 14. novembra 1930. godine na njega pokušao izvršiti atentat. Hamaguchi je preživio, ali je pri tome teško ranjen i prisiljen odstupiti sa dužnosti, pri čemu ga je zamijenio Kijūrō Shidehara. Nakon nekoliko mjeseci je ponovno postavljen za premijera, ali je opet bio prisiljen odstupiti iz zdravstvenih razloga. U kratkotrajnom drugom mandatu je bez uspjeha pokušao uvesti žensko pravo glasa u Japanu, pri čemu je glavnu zapreku bio otpor konzervativnih članova gornjeg doma Parlamenta.