Moša Alkalaj
Moša Alkalaj (Beograd, 5. 5. 1878 - Koncentracijski logor Sajmište, ?), jugoslavenski lekar i sanitetski potpukovnik vojske Kraljevine Jugoslavije.
| Moša-Bukus Alkalaj | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 5. 5. 1878. Beograd, Kneževina Srbija |
| Smrt | ? Koncentracijski logor Sajmište |
| Uzrok smrti | ubijen u Holokaustu |
| Nacionalnost | Jugoslaven |
| Ostala imena | Bukus |
| Etnicitet | Jevrej[1] |
| Državljanstvo | Kraljevina Jugoslavija |
| Alma mater | Medicinski fakultet Univerziteta u Beču |
| Roditelji | Avram Alkalaj |
Biografija uredi
Dr. Moša Bukus Alkalaj je rođen 5. 5. 1878. godine u beogradskoj jevrejskoj porodici Avrama Alkalaja za vrijeme Kneževine Srbija. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Beogradu. Diplomirao je medicinu na Medicinskom fakultetu u Beču 21. 12. 1904, a potom se specijalizovao za bolesti uha, grla i nosa. Vojni rok služio je u Stalnoj vojnoj bolnici od 1903 do 1904, a u periodu od 1907 do 1908 volontirao je na Odeljenju za bolesti uha, grla i nosa Opšte državne bolnice u Beogradu. Od 1906 do 1920 radio je kao privatni lekar. Učestvovao je u sva tri rata u periodu od 1912 do 1918 godine. Bio je trupni lekar XII pešadijskog puka I poziva 1912, dok je u Drugom balkanskom ratu vodio centralnu ambulantu u Prizrenu. Tokom Balkanskih ratova imao je čin kapetana II, a zatim I klase. Sa XII pukom učestvovao je u Prvom svetskom ratu do 1916 godine. 1914 bio je ranjen prilikom eksplozije granate na položaju Tabanovce, u Mačvi za vreme rada u pukovskom previjalištu. Na Solunskom frontu radio je u II poljskoj bolnici Šumadijske divizije I poziva od 1916 do 1917. Zatim je premešten u Jugoslovenski puk u Bizerti gde je bio i lekar u vojnom logoru Nador. Po povratku u Solun, od 1918 do 1919, bio je šef otorinolaringološkog odeljenja bolnice "Prestolonaslednik Aleksandar". Posle rata radio je kao šef ušnog odeljenja Opšte vojne bolnice u Beogradu. Aprila 1920 postavljen je za honorarnog lekara Glavne vojne bolnice. Tokom 1924, u istoj ustanovi je angažovan kao kontraktualni lekar, da bi od 1932 bio zaposlen kao činovnik. Penzionisan je novembra 1938 godine. Osim za medicinu veoma se interesovao za strane jezike. Pored nemačkog, francuskog, portugalskog i španskog, poznavao je i arapski jezik. Prevodio je i sa grčkog jezika. Kao stručnjak za engleski jezik sarađivao je na izdanju Oksfordskog srpsko-engleskog rečnika. Dr.Alkalaj je za život bio dobitnik mnogih odlikovanja Kraljevine Srbije i Kraljevine Jugoslavije.[1] Dr. Alkalaj je za vrijeme Drugog svjetskog rata i Holokausta bio zatvoren logoru Sajmište gdje je u logorskoj bolnici, smeštenoj u paviljonu "Zadužbine Nikole Spasića", radio kao lekar. Tu je vjerovatno i skončao 1940-ih.[2]
Odlikovanja uredi
Djela uredi
- Primena Carrel-ove metode kod bolesti i povreda uva u ratu
- Istorija srpskog vojnog saniteta: Naše sanitetsko iskustvo
Reference uredi
- ↑ 1,0 1,1 Aleksandar Nećak, 2011, str. 11
- ↑ Z. Nikolić (13. 3. 2014). Beogradske priče: Beogradski sajam bio jeziv logor smrti. Novosti. Preuzeto 16. 3. 2016
Literatura uredi
- Nećak, Aleksandar (2011). Znameniti Jevreji Srbije, Beograd: Savez jevrejskih opština Srbije. ISBN 978-86-915145-0-1
- David Dača A. Alkalaj, MOJA JALIJA, Čigoja Štampa, Beograd, 2019. ISBN 978 86 531 0494 8 (čš)