Knut II od Švedske
Knut II rođen kao Knut Holmgersson, poznat po nadimku kao Knut Långe (Knut Dugi) (?, ?- ?, 1234.), bio je švedski kralj od 1229. do 1234.[1]
| Knut II | |
|---|---|
| |
| Kovanica iz vremena Knuta Holmgerssona | |
| Švedski kralj | |
| Vladavina | 1229. - 1234. |
| Prethodnik | Erik XI |
| Nasljednik | Erik XI |
| Supruga | Helena od Danske (Pedersdotter) |
| Djeca | Holmger Knutsson, Filip Knutsson |
| Puno ime | |
| Knut Holmgersson | |
| Otac | Holmger Filipsson |
| Rođenje | ? ? |
| Smrt | 1234. ? |
Po nekim indicijama on je bio daljnji rođak kralja Knuta I Erikssona, jer je njegov otac Knut Holmgersson, dobio svoje prezime po tadašnjem običaju kao sintagmu od Holmger (što znači nećak)s + son (sin), a to bi ukazivalo da je bio sin Knutovog nećaka.[1]
Biografija
urediKnut je bio jedan od lidera regentskog savjeta maloljetnog kralja Erika XI Erikssona, koji se 1229. pobuno protiv njega i pobjedio ga u Bitci kod Olustroma[1] i tako preuzeo švedski tron).[1]
Knut je bio bliski saveznik Folkunga, pokreta koji je želio ograničiti moć crkve, papa i kralja, i težio očuvanju pokrajinskih autonomija.[1]
Za njegove kratkotrajne vladavine smanjen je crkveni porez, takozvani Petrov novčić namjenjen rimskom papi. Knut se time zamjerio crkvi, koju je još više razljutio njegov suradnik Ulf Fase, koji je reformom složenih poreza želio rasteretiti seljake po Upplandu i omogućiti im da bolje žive. Pokret Folkunga bio je puno popularniji u švedskom narodu nego u Rimu, narod je na Knuta gledao kao reinkarnaciju kralja Erika Svetog i povratak njegove dobre vladavine, sa obećavajućom budućnosti za lokalnu vlast.[1]
Knut je bio jedan od rijetkih vladara 13. vijeka, koji se osudio vladati bez pomoći biskupa, već se oslanjao na obični svijet.[1]
Kad je Knut iznenada umro 1234. Erik XI se vratio na tron, a Knut je pokopan u cistercitskom samostanu Sko u Upplandu, kojem je bio zaštitnik za života.[1]
Izvori
uredi| Prethodnik: | Švedski kralj | Nasljednik: |
| Erik XI | Erik XI |
Vanjske veze
uredi
- Knut "långe" Holmgersson na portalu Historiska Personer Arhivirano 2016-03-05 na Wayback Machine-u (sv)