Kanopske vaze bile su važni predmeti pogrebnog rituala u Antičkom Egiptu u koje se spremalo unutrašnje organe, balzamiranih tijela kod mumifikacije.[1]

Kanopske vaze
Kanopske vaze iz British Museuma
Kanopske vaze iz British Museuma
Kanopske vaze iz British Museuma

Te su posude izrađivane od drva, kamena ili keramike.[1]

Historija

uredi

Najstarije Kanopske vaze koje su se pojavile u Starom kraljevstvu (oko 2575. pne.- oko 2130. pne.), bile su jednostavne sa običnim poklopcem. U vrijeme Srednjeg kraljevstva (oko 1938. pne.- oko 1630. pne. počele su se izrađivati vaze sa dekoriranim poklopcima na kojima se nalazila isklesana ljudska glava.[1]

Od Devetnaeste dinastije do kraja Novog kraljevstva (1539. pne. - 1075. pne.) te glave su predstavljale četvoricu sinova boga Horusa. Duamutefa sa glavom šakala, Kebehsenufa sa glavom sokola, Hapia sa glavom babuna i Imseta sa ljudskom glavom.[1]

U Duamutefovoj vazi se čuvao želudac, u Imsetovoj jetra, u Hapijevoj pluća a u Kebehsenufoj crijeva. One su se postavljale na uglovima sarkofaga.[2]

Od Dvadeset prve do Dvadeset pete dinastije (1077. pne. - 664. pne.) započela je praksa vraćanja balzamiranih organa u tijelo, što je potaknulo pojavu "lažnih" Kanopskih vaza, posuda dekoriranih Horusovim sinovima, ali bez unutrašnjih organa.[1]

Kanopske vaze su nazvane po gradu Kanopusu u kom se njegovao kult sinkretičkog helenističko-egipatskog Ozirisa, koji je prikazvan kao brod sa ljudskom glavom. Na osnovu tog su stariji egiptolozi pogrešno nazvali - slične predmete u kojima se čuvalo unutrašnje organe Kanopskim.[3]

I Etruščani su u periodu od 8. do 7. vijeka pne. koristili slične vaze sa poklopcima u obliku ljudske glave, s tom razlikom što su ponekad dodali i dio torza sa rukama.[2]

Izvori

uredi
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Canopic jar, Egyptian funerary vessel (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 19.09.2020. 
  2. 2,0 2,1 Kanopa (hrvatski). Hrvatska enciklopedija LZMK. Pristupljeno 19. 09. 2016. 
  3. Canopus, ancient city Egypt (engleski). Encyclopaedia Britannica. Pristupljeno 19.09.2020. 

Vanjske veze

uredi