Galijenski uzurpatori

Galijenovi ili Galijenski uzurpatori je izraz za rimske velikodostojnike i političare koji su kao uzurpatori pokušali preuzeti carsko prijestolje od cara Galijena, koji je vladao od 260. do 268. Izraz se ponekad koristi kako bi se naveli samo uzurpatori za koje postoje čvrsta historijska utemeljenost, za razliku od Trideset tirana koje za isti period navodi notorno nepouzdani tekst Historia Augusta. Relativno veliki broj uzurpatora je posljedica političke nestabilnosti karakteristične za krizu 3. vijeka kao i Galijenove 8-godišnje vladavine koja je bila neuobičajeno duga za standarde tog perioda.

Uzurpatori na Zapadu

uredi

Uzurpatori na Istoku

uredi
  • 260-261 – Makrijan Stariji, Makrijan Mlađi, Kvijet i Balistana Istoku. Makrijanu je vojska ponudila carsku krunu nakon zarobljavanja Galijenovog oca, cara Valerijana, od strane Perzijanaca u bitci kod Edese 259/260. On je nakon nećkanja pristao, te zajedno sa sinom Makrijanom Mlađim i Kvijetom marširao na Rim. U Trakiji je oca i sina Makrijana porazio i ubio Galijenov vojskovođša Aureol, a Kvijet je pri bijegu ubijen od Odenata u Palmiri. Što se dogodilo sa Balistom, koji je vodio uspješne borbe sa Perzijancima, nije poznato.
  • 261 – Pizon i Valens Solunjanin u Aheji. Obojicu su careve izvikale vlastite trupe; Valens je porazio Pizona, a onda su ga ubili vlastiti vojnici.
  • 261 – Musije Emilijan u Egiptu. Musije je podržavao Makrijane i kontrolirao Egipat. Nakon njihovog poraza se sam proglasio carem, ali ga je porazio i ubio Galijenov general Aurelije Teodot.
  • 262 – Memor se proglasio carem u Sjevernojh Africi. Ubio ga je Teodot.

Vanjske veze

uredi