Duduk je stoljećima star drveni duvački instrument koji se sastoji od tri dijela: tijela, široke i ravne duple trske i kopče. Karakteriše ga topao, mekan, blago nazalan zvuk. Instrument je tradicionalno napravljen od drveta šljive ili kajsije i premazan lanenim ili maslinovim uljem. Nakon što se osuši, majstori izbuše nekoliko rupa u prednjem dijelu tijela i jednu rupu u stražnjem dijelu. Veličine, broj rupa i korišteni materijali razlikuju se ovisno o regiji. Spada u kategoriju aerofona, koja uključuje slične instrumente:

Duduk, balaban ili mej

Nematerijalna svjetska baština
Duduk, balaban ili mej
 Armenija
 Azerbejdžan
 Turska
Regija: Evropa i Azija
Godina upisa: 2023.
ID: 01704
Ugroženost: -
Poveznica: UNESCO

Nematerijalna svjetska baština

uredi

Sviranje na balabanu ili meju nalazi se na UNESCO-voj Reprezentativnu listu nematerijalnog kulturnog nasleđa. Prvi put je postavljen pod nazivom - duduk i njegova muzika, na zasjedanju Međuvladinog komiteta za očuvanje nematerijalnog kulturnog nasleđa koje je održano od 4. do 8. novembra 2008. god. u Istanbulu, u Turskoj, po zahtjevu Armenije.[1][2]

Balaban igra značajnu ulogu u muzičkim kulturama Azerbejdžana i Turske i obično se koristi kao solo ili prateći instrument na narodnim feštama, svadbama i koncertima. Kao zajednički element nematerijalnog kulturnog nasleđa u te dvije zemlje, pod imenom balaban/mej, po drugi put se našao na osnovu odluke o upisu istog komiteta na zasjedanju održanom od 5. do 8. decembra u Cresta Mowani, u Bocvani. god.[3][4]