Boris Šumjacki
Boris Zaharovič Šumjacki (ruski: Борис Захарович Шумяцкий; 16. novembar 1886 - 29. jul 1938) bio je sovjetski novinar, političar, diplomat i de facto glavni producent sovjetske kinematografije 1930-ih, također poznat i kao jedna od istaknutijih žrtava Velike čistke.
Rodio se u Sibiru, u mjestu Verhneudinsk (današnji Ulan-Ude) kraj Bajkalskog jezera. Godine 1903. se priključio tadašnjoj Ruskoj socijaldemokratskoj partiji, odnosno njenoj boljševičkoj frakciji. Nakon Oktobarske revolucije je bio najistaknutiji partijski funkcionar u Sibiru, a od novembra 1920. do aprila 1921. vršio dužnost premijera Dalekoistočne Republike. Od 1923. do 1925. bio je sovjetski izaslanik u Iranu.
Iako nije imao nikakvih iskustava sa filmom, Staljin ga je u novembru 1930. imenovao za direktora Sojuzkina, organizacije koja je trebala koordinirati cjelokupnu filmsku proizvodnju u SSSR-u. Na tom je mjestu ostao i nakon što se 1933. Sojuzkino transformiralo u GUKF. Na tom je mjestu inzistirao na dosljednjom provođenju socrealističkih načela u sadržaju sovjetskih filmova, kao i čišćenju "nepodobnih" kadrova iz filmske industrije, uključujući nekadašnje pripadnike sovjetske filmske avangarde. Nakon posjeta Hollywoodu je, duboko impresioniran tamošnjim studijima, je iznio ideju da se cjelokupna sovjetska industrija preseli u Odesu gdje bi se trebao sagraditi novi "filmski grad" odnosno Kinograd.
Među filmašima sa kojima se sukobio bio je i proslavljeni Sergej Ejzenštejn kome je 1935. na kraju ipak odobrio snimanje filma Bežin lug. Projekt se pretvorio u katastrofu, s obzirom da je Ejzenštejnu, usprkos stalnih nadosnimavanja scena tokom dvije godine i dva miliona potrošenih rubalja, Šumjacki pod izgovorom da je "politički nepodoban" odbijao dati dozvolu za nastavak projekta i konačno u proljeće 1937. obustavio projekt. Propast tog projekta, ali Šumjackijevi neuspjesi u nastojanju da snimi preko 120 cjelovčerenjih filmova godišnje su, ga doveli u Staljinovu nemilost. 9. januara 1938. je uhapšen pod optužbom da je za račun "stranih sila" sabotirao filmsku industriju; nekoliko mjeseci kasnije je osuđen na smrt i pogubljen. Sve reference na njegov život i rad su nakon toga godinama bile "očišćene" iz službenih sovjetskih zapisa i filmskuh historija.