Bisceglie
Bisceglie (latinski: Vigiliae) čita se Bišelje je grad i biskupsko središte u talijanskoj provinciji Barletta-Andria-Trani u regiji Apulija od 54 877 stanovnika (2011.).[1]
Bisceglie
Comune di Bisceglie | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 41°14′N 16°30′E / 41.233°N 16.500°E | |
| Država |  Italija
|
| regija | Apulija |
| provincija | Barletta-Andria-Trani (PG) |
| frazioni | |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Francesco Carlo Spina |
| Površina | |
| - Ukupna | 68 km² |
| Visina | 16 |
| Stanovništvo (2011.) | |
| - Grad | 54 877 [1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 76011 |
| Pozivni broj | 080 |
| Karta | |
  Bisceglie | |
Geografske karakteristike uredi
Bisceglie leži na obali Jadranskog mora, udaljen oko 190 km jugoistočno od najvećeg grada Južne Italije Napulja,[2] i 34,5 km od regionalnog centra Barija.
Historija uredi
Za antičkog Rima naselje se zvalo Vigiliae, po stražarskom tornju za nadgledanje obale. Grad su zauzeli Normani, u 11. vijeku i služio im je kao prijestolnica istoimene grofovije. Nakon što je izmjenio nekoliko feudalnih vladara grad je postao samostalna komuna. Od 1532. Bisceglie je dio Napuljskog kraljevstva, a od 1861. Kraljevine Italije.[2]
Znamenitosti uredi
Najveća znamenitost grada je zamak (Castello di Bisceglie) koji su izgradili njemački Hohenstaufeni na mjestu starije normanske utvrde, koju su kasnije dogradili Anžuvinci.[2] Bisceglie ima puno građevina apulijske romanike iz 11. - 11. vijeka, kao što su katedrala San Pietro Apostolo i crkva Santa Margherita, uz to ima i nekoliko renesansnih (Palazzo Tupputi) i baroknih palača.[2]
Privreda uredi
Bisceglie je grad vezan uz more, značajna je ribarska luka i turistička destinacija u ljetnim mjesecima. Uz to njegovi se stanovnici bave maslinarstvom i vinogradarstvom.[2]
Od Bisceglie je industrije grad ima tvornicu namještaja.[2]
Gradovi prijatelji uredi
Izvori uredi
- ↑ 1,0 1,1 „Italy: Puglia” (engleski). Citypopulationde. Pristupljeno 27. 08. 2013.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 „Bisceglie” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 27. 08. 2013.
