Bernardo Ashetu
Bernardo Ashetu, pravim imenom Hendrik George van Ommeren (Kasabaholo, 4. ožujka 1929. – Den Haag, 3. kolovoza 1982.), surinamski pisac i pjesnik.[1]
| Bernardo Ashetu | |
|---|---|
 | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | Hendrik George van Ommeren 4. ožujka 1929.  Kasabaholo, Surinam |
| Smrt | 3. kolovoza 1982. Den Haag, Nizozemska |
| Pseudonim | Bernardo Ashetu |
| Rodbina | Hendrik Carel van Ommeren (otac) |
| Obrazovanje | |
| Zanimanje | telegrafist, mornar, pisac |
| Opus | |
| Književne vrste | poezija |
| Jezik | nizozemski jezik |
| Znamenita djela | |
| |
Rodio se 1929. godine u mjestu Kasabaholo kao Hendrik George van Ommeren. Njegov otac, Hendrik Carel van Ommeren bio je liječnik[2] koji je od 1955. do 1957. godine bio predsjednik kolonijalne skupštine Surinama.[3] Njegov sin nije imao velikih akademskih ambicija[2] te se isprva zaposlio kao telegrafist, a kasnije i kao mornar, što mu je omogućilo da putuje diljem svijeta.[3] Godine 1959. nastanio se u Nizozemskoj i odlučio postati pisac.[2] Prvo djelo, zbirku Yanacuna, objavio je 1962. godine u časopisu Antilliaanse Cahiers pod pseudonimom Bernardo Ashetu, koji će ga proslaviti i koji će koristiti do kraja svog života. Zbirka je sadržavala 205 pjesama[4] i bavila se kolonijalnim temama;[5] iako je zbirka jako dobro prihvaćena, Ashetu je prestao objavljivati.
Iako je nastavio pisati, Ashetu više nikada nije poslao nijedno djelo na objavu;[2][3] korpus njegovih neobjavljenih pjesama ostavljen je na skrb kritičaru Michielu van Kempenu.[3] Također, više se nikada nije potpisivao kao Bernardo Ashetu, a sva je svoja kasnija pisma potpisivao kao Kamanda (što doslovno znači "Ja sam crnac."),[2] što je natpis koji mu piše i na nadgrobnom spomeniku.[4] Njegova se poezija posthumno počela pojavljivali u časopisu Spiegel van de Surinaamse poëzie, a kasnije i u nizu drugih nizozemskih i surinamskih časopisa. Godine 2002., Gerrit Komrij objavio mu je zbirku Dat ik zong,[3] dok je van Kempen 2011. godine objavio zbirku Dat ik je liefheb.[6]
Reference uredi
- ↑ „Bernardo Ashetu” (nl). Digital Library for Dutch Literature. Pristupljeno 4 Jun 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Michiel van Kempen (2008). „Bernardo Ashetu: de laatste vleugels van de zee” (nl). University of Amsterdam. Pristupljeno 9 June 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 „Dat ik zong,Bernardo Ashetu” (nl). Literair Nederland. Pristupljeno 9 June 2020.
- ↑ 4,0 4,1 „De (zee)laarzen van Bernardo Ashetu” (nl). Werkgroep Caraïbische Letteren. Pristupljeno 10 June 2020.
- ↑ Hugo Pos (1973). „Inleiding tot de Surinaamse literatuur” (nl). Digital Library for Dutch Literature. Pristupljeno 9 June 2020.
- ↑ „Bernardo Ashetu – Dat ik je liefheb” (nl). Meander Magazine. Pristupljeno 9 June 2020.