1121
Godina
Godina 1121 (MCXXI) bila je redovna godina koja počinje u subotu (1. 1. po julijanskom kalendaru).
| Milenijum: | 2. milenijum |
|---|---|
| Vjekovi: | 11. vijek – 12. vijek – 13. vijek |
| Decenija: | 1090-e 1100-e 1110-e – 1120-e – 1130-e 1140-e 1150-e |
| Godine: | 1118 1119 1120 – 1121 – 1122 1123 1124 |
| Gregorijanski | 1121. (MCXXI) |
| Ab urbe condita | 1874. |
| Islamski | 514–515. |
| Iranski | 499–500. |
| Hebrejski | 4881–4882. |
| Bizantski | 6629–6630. |
| Koptski | 837–838. |
| Hindu kalendari | |
| • Vikram Samvat | 1176–1177. |
| • Shaka Samvat | 1043–1044. |
| • Kali Yuga | 4222–4223. |
| Kineski | |
| • Kontinualno | 3757–3758. |
| • 60 godina | Yin Metal Vo(l) (od kineske Ng.) |
| Holocenski kalendar | 11121. |
| Podrobnije: Kalendarska era | |
Događaji
uredi- 12. 8. – Bitka na Didgoriju u kojoj gruzijska vojska kralja Davida Graditelja na planini Didgori, na istoku zemlje, nanosi strahoviti poraz višestruko nadmoćnijim muslimanskim snagama.
- 25. 12. – Na Božić grupa kanonika u mjestu Prémontré daje svečani zavjet što se smatra osnivanjem Premonstranteškog reda (norbertinaca).[1]
Tokom/tijekom godine
uredi- Fulbert, kanonik crkve Notre Dame de Paris, daje kastrirati slavnog filozofa Pierrea Abelarda, razbješnjen ljubavnom vezom koju je Abelard imao s njegovom nećakom Heloise.
- Dovršena treća i najveća crkva u Opatiji Cluny.[2]
- U Engleskoj osnovana Opatija Reading.
- U Kordobi izbija ustanak protiv almoravidske vladavine.[3]
Rođenja
urediSmrti
uredi- 18. 1. – Guillaume od Champeauxa, francuski filozof
- 11. 12. – Al-Afdal Shahanshah, fatimidski vezir i de facto vladar Egipta (* 1066)
- Zhou Tong, kineski učitelj streljaštva poznat kao mentor znamenitog vojskovođe Yue Feija
Reference
uredi- ↑ „http://www.stmichaelsabbey.com/abbey/index.php?option=com_content&view=article&id=54&Itemid=63”. Arhivirano iz originala na datum 2013-10-06. Pristupljeno 2013-02-22.
- ↑ Sutton, Ian (1999). Architecture, from Ancient Greece to the Present. London: Thames & Hudson. ISBN 978-0-500-20316-3.
- ↑ Gilbert Meynier (2010) L'Algérie cœur du Maghreb classique. De l'ouverture islamo-arabe au repli (658-1518). Paris: La Découverte; pp.87.
