Šablon:IČ – Astronomija (Manilije)
(izdanje iz 1461.)
Astronomija (latinski: Astronomica ili Astronomicon) rimski je didaktični spev o nebeskim pojavama, pisan heksametrima i podeljen u pet knjiga. Astronomiju je oko 30–40. g. nove ere napisao rimski pesnik čije je ime verovatno bilo Marko Manilije. O Maniliju je malo poznato i, premda ima dokaza da su Astronomiju verovatno čitali mnogi drugi rimski autori, nijedno sačuvano delo ne citira eksplicitno ovu pesmu. Astronomija, koja se sastoji od 4.200 stihova, predstavlja najstarije delo o astrologiji koje je obimno, razumljivo i sačuvano uglavnom netaknuto. Pesma obrađuje nebeske pojave, a posebno zodijak i astrologiju. Pesma – koju je, kako se čini, inspirisala Lukrecijeva epikurejska pesma O prirodi (De rerum natura) – zastupa stoičko, determinističko poimanje svemira, koji nadgleda bog i kojim upravlja razum. Peta knjiga sadrži laukunu, koja je dovela do rasprave o izvornom obimu pesme; neki naučnici tvrde da su čitave knjige izgubljene, dok drugi veruju da nedostaje samo mali deo speva. (Cijeli članak...)