Sindh (Sindhī: سنڌ, Urdū: سندھ) je jedna od četiri provincije Pakistana te postojbina Sindha, Muhajira i drugih etničkih grupa. Susjedna područja su Baludžistan na zapadu i sjeveru, Punjab na sjeveru, Rajasthan (Indija) na istoku te Arapsko more i Gujarat (Indija) na jugu. Glavni jezici sindhi i urdu. Poznat pod različitim imenima u historiji, naziv za Sindh dolazi od Inod-Arijaca čije su legende tvrdile da Rijeka Ind izvire iz ždrijela lava (Sinh-ka-bab). Na sanskritu je provincija dobila ime Sindhu što znači "ocean". Asirci (još u 7. vijeku pne.) su oblast poznavali pod nazivom Sinda, Perzijanci kao Abisind, Grci kao Sinthus, Rimljani kao Sindus, Kinezi kao Sintow, dok su je Arapi prozvali Sind. Spominje se kao dio Abhirrdesha (Kraljevstvo Abhira) u Srimad Bhagavatamu [1] Arhivirano 2006-08-19 na Wayback Machine-u. Porijeklo imena je iz sanskritskog 'Sindhu' ili 'more,' i to zbog razmjera Velike rijeke na Zapadu. U drevnim razdobljima, postojale su dvije regije na današnjem prostoru ('Sindh' na zpadu, koji se prostirao do grada Multan i 'Hind' (moderna Indija) na zapadu). Sindh je bio prvo mjesto gdje se islam proširio u južnoj Aziji nakon dolaska omejidskog vojskovođe Muhammada bin Qasima. Zbog toga se često naziva "Bab-al-Islam" (Dom islama).

Vanjske veze

uredi