Zlatonosovići
Zlatonosovići su srednjovjekovna bosanska vlastelinska porodica sa područja Usore. Pripadaju Tihoradićima, poznatom usorskom vlastelinskom rodu.
Prvi poznati Zlatonosovići su dvojica braće, Vlađ i Stjepan, koji su učestvovali u bitki na Kosovu 1389., i bili zarobljeni od Osmanlija. Kasnije, 1403. tražili su Zlatonosovići preko Dubrovčana da pokušaju isposlovati oslobođenje njihovih srodnika kod Osmanlija.
Najpoznatiji predstavnici su braća, vojvoda Vukmir (-1424) i vojvoda Vukašin Zlatonosović (-1430).
Vukmir Zlatonosović spominje se kao svjedok i vojvoda od Usore 1400. godine, a kao vojvoda 1404, 1420. I 1421. U povelji iz 1404. se zna da mu je otac Juraj, a Vukmir je naveden ka Jurjevič. Zlatonosović je nadimak njegovog oca. Jedini usorski vlastelin imena Juraj, koji bi mogao biti Vukmirov i Vukašinov otac je Juraj Tihčinović. Po tome se zaključuje da Zlatonosovići pripadaju – Tihoradićima.
Vukašin Zlatonosović je u vojvodskoj časti naslijedio mlađeg brata Vukmira. U povelji iz 1399. nosio je titulu kneza. Spominje se u sačuvanoj povelji iz 1426. godine. Umro je 1430. godine.
Na strani kralja Ostoje i vojvode Sandalja Hranića, Zlatonosovići su učestvovali kao zavjerenici u ubistvu kneza Pavla Radinovića 1415 na Parenoj poljani kod Sutjeske. Prema planu zavjerenika Zlatonosovići su trebali dobiti Olovo, međutim do raspodjele posjeda ubijenog kneza Pavla Radinovića nije došlo.
Njihov posjed graničio je sa srpskom despotovinom iz XV stoljeća. Stradali su zbog učinjene nevjere bosanskom kralju Tvrtku II Kotromaniću, 1430. U srodstvu su sa Divošem Tihoradićem, usorskim vlastelinom iz 14. vijeka.
Literatura uredi
- Pavao Anđelić, Svjetlost, Sarajevo, 1982 – STUDIJE O TERITORIJALNOPOLITIČKOJ ORGANIZACIJI SREDNJOVJEKOVNE BOSNE
- Srđan Rudić, О жени војводе Вукмира Златоносовића, у: Историјски часопис 55, Београд 2007, 113-117.