Najamnički rat

Najamnički rat (cca. 240. pne.) - a koga Polibije naziva Libijski ili Rat bez primirja - bio je ustanak najamnika u kartaginskoj službi protiv svojih poslodavaca, a kome su se priključili libijski gradovi pod kartaginskom vlašću. Uzrok pobune je bilo loše stanje kartaginskih financija nakon isplate odštete Rimu poslije poraza u prvom punskom ratu, odnosno nesposobnost isplate velikog broja najamnika angažiranih u tom sukobu. Iako se ispočetka činilo da će Kartagina nakon nekog vremena moći isplatiti najamnike, pobuna je eskalirala kada su na njeno čelo stali Spendije i Mat, te nagovorili Libijce da im se pridruže. Kartagina, financijski, materijalno i ljudski iscrpljena našla se u teškoj situaciji i na početku sukoba trpila niz poraza, ali je angažman darovitog i iskusnog vojskovođe Hamilkara Barke doveo do pobjede nad pobunjenicima i gušenja ustanka.

Najamnički rat
Dio Punskih ratova
(između Prvog i Drugog)

Datum 240. pne. - 238. pne.
Lokacija Sjeverna Afrika, Kartagina, Utika, Sicca Veneria (današnji El Kef).
Rezultat odlučna kartaginska pobjeda
Casus
belli
spor oko plaće između najamnika i Kartgaine
Zaraćene strane
Kartagina kartaginska najamnička vojska iz prvog punskog rata.
Komandanti
Hanon Veliki,
Hamilkar Barka,
Hanibal†*,
Naravas
Spendije†,
Mat†**,
Autarit†,
Naravas,
Zarzas†.
Snage
nepoznato. 90.000-100.000
(20.000 najamnika premještenih sa Sicilije koji su napali Tunis. Također se spominje "oko 70.000 Libijica" tokom kasnije faze rata. Naravasovih Numidijaca je bilo "oko 2.000".
Gubici
nepoznati Visoki. Oko 50.000 je ubijeno samo u bitci kod "Pile" alone. Neki su prebjegli Kartaginjanima.

Vanjske veze

uredi