Mont-Saint-Michel

Stjenovito ostrvo u istoimenom zaljevu više od 1000 godina cilj hodočasnika i turista. Mont-Saint-Michel strmo se uzdiže iz plitkog mora ; u prošlosti se do njega moglo doći samo kad je oseka, a danas nasip povezuje ostrvo sa kopnom. Po lijepom vremenu stijene sa opatijom mogu se vidjeti iz velike udaljenosti, ali ih često obavija magla, pa tokom vožnje nasipom često izrone iz magle. Prije mnogo godina ostrvo je pripadalo normandijskom kopnu i bio stjenovita uzvisina u podvodnoj niziji. Tada se zvala Mont Tombe, Brdo grobova, jer su prema predaji Kelti tamo sahranjivali mrtve, Pretpostavlja se da je na njemu bilo i keltsko svetište Sunca , no sigurno je da su Rimljani na ostrvu štovali svog boga sunca Mitru. Prema jednoj legendi iz rimskog doba na Brdu grobova sahranjen je Julije Cezar u zlatnom lijesu. U V vijeku more je prodrlo u zaljev i odvojilo stijene od kopna. Kažu da se osamljeno brdo u plitkom moru tek početkom VIII vijeka vratilo u istoriju. Prema priči biskupu od Avranchesa, Aubertu, u snu se prikazao anđeo Mihael i zapovjedio mu da na brdu Mont Tombe sagradi kapelicu. Aubert je pojavu smatrao priviđenjem i ništa nije učinio. No andjeo se pojavio drugi i treći put, ponovio zapovjed pa nevjernog biskupa čak kvrcnuo prstom po glavi. Tad Aubert nije više sumnjao u pojavu te je 708. god. odlučio da sagradi kapelicu. No niz čuda time nije bio završen: jutarnja rosa pokazala je Aubertu obrise temelja kapelice, ukradena se krava se opet pojavila na mjestu gdje je trebao biti postavljen kamen temeljac, malo dijete gurnulo je nogom tešku kamenu gromadu koja je ležala na putu, a anđeo Mihael se pojavio još jednom da Aubertu pokaže izvor pitke vode. Kapelica posvečena anđelu Mihaelu na ostrvu Mont-Saint- Michel ubrzo je postalo mjesto hodočašća; 966. godine benediktinci su tu osnovali opatiju, a nakon pola vijeka na vrhu ostrvceta postavljen je kamen temeljac opatijske crkve, koja jos uvijek tamo stoji. Bilo je potrebno 100 godina da se završi crkva na strmim stijenama; tokom sljedećih vijekova dijelovi građevine otklizivali su pa su se morali obnavljati. Današnja crkva potiče s kraja XVIII vijeka, a krajem XIX vijeka postavljen je kip anđela na toranj visok 90 m. Opatijska crkva samo je jedno od čudesnih djela na svetom brdu u plitkom moru.

Dijelovi opatije

Graditeljsko čudo je i sjeverno krilo opatije, nazvano La Mervelle. Sagrađeno je između 1211. i 1228. god. u gotičkom stilu. Velika građevina dijeli se na dva dvospratna dijela. Istočni dio U prizemlju istočnog dijela nalazi se Aumonerie, u kojoj su svečenici dijelili milostinju, a siromašni hodočasnici smjeli prenočiti. Iznad se nalazi Salle des Hotes, dvorana za goste u kojoj su mogli prenočiti imučni hodočasnici. Na jednom od dva velika štednjaka na tom spratu svešenici su pripremali svoja jela, a drugi je zagrijavao prostorije. Gornji dio služio je kao reflektorij, visoki uski prozori u debelim samostanskim zidovima propuštali su sunčevo svjetlo u sve dijelove blagovaonice. Zapadni dio Zapadnom krilu La Mervelle pripadao je Cellier, spremište. Iznad njega se nalazila Skriptorijum, dvorana za pisanje u kojoj su svečenici mukotrpno prepisavali stare rukopise. nakon [[1469.] godine u toj su se dvorani okupljali vitezovi svetog Mihaela, reda kojeg je osnovao Luj XI. Dvorana za pisanje, nizovima stupova podijeljena je na 4 dijela, stoga se danas zove Salle des Chevaliers IDvorana vitezova). Na samom vrhu nalazi se križni put. On je trebao voditi do dvorane s kapitelima koja nikad nije sagrađena. Izvana je galerija s koje se sa visini od 120 m pruža prekrasan pogled na more. Samostan ima lijep vrt.

Posjetite li danas Mont -Saint- Michel u glavnoj sezoni, rijetko ćete se moći diviti njegovim znamenitostima. U srednjem vijeku opatiju su nekoliko puta opsjedali, ali zahvaljujuci cvrstim bedemima nikad nije osvojena. Odoljela je napadima Engleza, te opsadi hugenota 1591. godine. Broj članova reda stalno se smanjivao, a kad je samostan u vrijeme francuske revolucije raspušten u njemu je bilo samo 7 redovnika. U vrijeme Napoleonove vladavine ostrvo je služilo kao zatvor, svojstvenog imena Ostrvo slobode. Godine 1863. Francuska se sjetila velikog umjetničkog blaga i proglasila Mont-Saint- Michel nacionalnim spomenikom. Crkva opatije i samostanske zgrade temeljito su obnovljene, a danas je normandijska ostrvska tvrđava, uz Pariz i dvorac Versailles ubraja se u najposjećenije turističke destinacije u Francuskoj.

Božija utvrda

Brdo na kome se od 1879. god. nalazi crkva povezano je sa normadijskim kopnom nasipom dugačkim 1,6 km. kad je oseka oko ostrva se vide prividno beskrajni pješćani sprudovi. 2 do 3 puta godišnje visoka plima poplavi nasip i odvoji ostrvo na nekoliko sati ili ćak dana od kopna.

Anđeo koji brani

Dva puta godišnje 29.09. i 16.10. održavaju se hodočašća do Mont-Saint- Michela u kojima učestvuje do 60 000 hodočasnika. dana 29.09. slavi se anđel Mihael, vođa nebeske vojske. Njegov pozlaćeni kip stoji na vrhu tornja opatijske crkve. Anđeo Mihael često je prikazan kao ratnik s mačem u ruci, koji se hrabro se suprotstavlja letećem zmaju i svladava ga. On predstavlja simbol zla. Već se 492. god. anđeo Mihael, navodno, pojavio na Monte Gangrenu u dijelu italijanske čizme. Biskup Aubert odande je dao donijeti jednu relikviju u Mont-Saint- Michel.

Čudo zapada

Površina ostrva iznosi 900 m², a ako se izuzme nekoliko vrtova, svaki je m² iskorišten za gradnju . Hoteli, trgovine, restorani nanizani su uz put koji od parkirališta u podnožju brda vodi uzbrdo do opatije. Na ostrvu danas trajno živi dvadesetak stanovnika te 10 redovnika i redovnica.

Eksterni linkovi

• Mont-Saint-Michel Celebrates 1,300 yrs of History Arhivirano 2008-12-18 na Archive.is-u

Mont-Saint-Michel na Wikimedijinoj ostavi

• Mont Saint-Michel - informacije na stranici Wikivoyage
• Official Mont-Saint Michel Tourist site (English version) Arhivirano 2008-09-13 na Wayback Machine-u