La proprietà non è più un furto
La proprietà non è più un furto (sh. Vlasništvo više nije krađa) je italijansko-francuski igrani film snimljen 1973. godine u režiji Elija Petrija. Po žanru je mješavina drame i crne komedije. Protagonist, koga tumači Flavio Bucci, je zaposlenik banke kome se doslovno gadi novac, te koji zbog toga napušta svoj posao u banci. Radnja prikazuje kako odlučuje za život zarađivati kriminalom, te kako mu meta postaje lokalni mesar (čiji lik tumači Ugo Tognazzi), koji se i sam bavi nepodopštinama. La proprietà non è più un furto se zbog teme, ali i političkog angažmana, smatra dijelom tzv. "trilogije neuroza" koje čine još dva prethodna Petrijeva filma - Istraga nad besprijekornim građaninom i Radnička klasa ide u raj.
La proprietà non è più un furto | |
---|---|
Režija | Elio Petri |
Producent | Claudio Mancini |
Scenario | Elio Petri Ugo Pirro |
Uloge | |
Muzika | Ennio Morricone |
Fotografija | Luigi Kuveiller |
Montaža | Ruggero Mastroianni |
Studio | Quasars Film Company Labrador Film |
Datum(i) premijere | 2. 7. 1973(Zapadni Berlin)
|
Trajanje | 126 min. |
Zemlja | Italija Francuska |
Jezik | italijanski |
Uloge
uredi- Ugo Tognazzi ... Mesar
- Flavio Bucci ... Total
- Daria Nicolodi ... Anita
- Salvo Randone ... Totalov otac
- Mario Scaccia ... Albertone
- Julien Guiomar ... Direktor banke
- Jacques Herlin ... Zaposlenik banke
- Gigi Proietti ... Paco
- Orazio Orlando ... Pirelli
- Ettore Garofolo ... Bocio
- Gino Milli ... Zaganè
- Cecilia Polizzi ... Mafalda
- Luigi Antonio Guerra
- Ada Pometti